Team A, bivakkerend in de middenmoot van de Tweede Klasse, mocht op bezoek bij het in degradatiegevaar verkerende Denk en Zet B.

Het was voor teamleider Sjaak Spiegels niet eenvoudig, hijzelf kon niet en ook Kees vd Nieuwendijk was verhinderd. Sjaak is echter niet alleen op het bord, maar ook met andere dingen vindingrijk. Zo verving hij Kees vd Niuwendijk door Kees Bimmel, zichzelf, Sjaak Spiegels dus, door Sjaak Weeland, in het dagelijks spraakgebruik Jac. Waarmee direct de sleutelfiguur in deze match genoemd is, hij reed en pikte iedereen op diens favoriete stek op, en bracht iedereen weer snel en netjes terug. En dat alles met prachtige muziek uit "onze tijd".

Martin op 1 was het eerst klaar. Hij kreeg met wit een Draak tegenover zich en merkte gaandeweg dat zijn tegenstander er niet veel ervaring mee had. Martins koningsaanval zette sterk door waarbij zwart eigenlijk geen kansen kreeg. De zwarte koning raakte steeds meer bescherming kwijt. De grootste schrik van Martin was toen hij kort voor het eind van de partij eeens op zijn klok keek. Nog 2 minuten! Het bleek dat de klok de extra tijd per zet niet meetelde. En Martin had zelf de klokken ingesteld… Beide spelers kregen er nog 16 minuten bij. Martin haalde opgelucht adem, zijn tegenstander gaf op.

Ik meen dat Ben op bord 2 als volgende klaar was. Hij kreeg in een Siciliaan de Maroczy bind ( c2-c4) te verduren. Hierbij worden de witte velden in de stelling voor lange tijd vastgelegd. Een volgens sommigen oersaaie en langdurige speelwijze. Ben zuchtte verschillende keren en stelde van alles in het werk om ergens een gaatje te vinden. Zijn favoriete spel is immers tactisch en open. Het leverde Ben alleen maar een mindere stelling en materiaalverlies op. Hij probeerde nog wel van alles maar het zat er niet meer in: verlies.

Jac is net zo’n type speler als Ben maar hij pakte het anders aan. Al op de tweede zet offerde hij met zwart een pion. Zijn tegenstander wist niet goed hoe hij moest reagerenen werd het bord overgejaagd. Op een gegeven moment stond zijn b-paard zelfs op g1. Jac rokeerde lang enzijn grootste probleem was het kiezen uit de verschillende aantrekkelijke mogelijkheden. Hij dwong zichzelf “op zijn handen te gaan zitten”. Met andere woorden: toch goed na denken over elke zet. Het loonde en Jac speelde de partij superieur naar winst. Hiermee had het team in elk geval al de helft binnen.

De uiteindelijke beslissing lag bij Kees. Hij mocht tegen Joost, die vaak met ZSC meespeelt en daar goed scoort. Er kwam ook hier een Siciliaan op het bord waarin Kees heel moedig pionnen op f4 en e5 zette. Het spel werd gecompliceerd en Kees raakte ergens een pion kwijt. Maar hij had op een gegeven moment een heel sterk paard ver in de vijandelijke stelling. Helaas kon Joost dat paard tegen een loper ruilen en kreeg een gevaarlijk initiatief met een ver opgerukte pion. Die pion moest tegengehouden worden maar dat kostte Kees andere pionnen. Hij spellde nog lang door maar moest uiteindelijk toch opgeven.

Eindtand 2-2. Beide teams blijven op de ranglijst waar ze stonden. Denk en Zet, hopelijk tot volgend jaar!