Het mooiste spel van de avond werd misschien wel door Jan Bom gespeeld. In de stijl van de legendarische en eigenzinnige Robert Fischer, wereldkampioen van 1972 tot 1976, trok hij de vijandelijke stelling uiteen. Met 4 stukken in de vijandelijke stelling moest hij alleen de manier waarop hij zou toeslaan, nog uitkiezen. En toen zag hij over het hoofd dat tegenstander De Vrieze ook nog een dreiging had. Bom’s machtigste stuk, zijn Dame, ging verloren. Wat overbleef was een hopeloos verloren stelling. Jan Heiligers profiteerde optimaal van de gaten in de stelling van Chris van Eldik, en was de eerste speler van 2005 met een zege. Adrie de Jonge doorstond een wel heel optimistiche vroege koningsaanval door Niels Meintema. In het vervolg bleek het witte positionele voordeel beslissend. Henny de Jonge opende goed met een aanval op de vleugel, waar John van Dalsen’s koning stond. Toen echter de stelling geopend werd, bleken de zwarte torens te sterk op de open lijn. Aat Brakel bouwde een goede stelling op , maar Hans Baris kon alle dreigende lekken tijdig dichthouden. Net toen Baris dacht dat hij uit de problemen was, overzag hij een kleine combinatie, en verloor een stuk. Spiegels en Krijger wonnen beiden regelmatig, en naderden de top-2 wat dichter.