In de 4^e ronde heeft ZSC (het cominatieteam van Zierikzee en Scherpenisse) met ruime cijfers verloren van het vorig jaar gedegradeerde Waalwijk. In het naburige Sprang-Capelle eindigde de wedstrijd enigszins geflatteerd in 7-1. Door afwezigheid van Joost van Eenennaam, Martin Both en Ernst van de Beek was het team behoorlijk verzwakt en moesten er maar liefst drie invallers aantreden.

Floris van der Voorn op het 8^e bord en Mark Rooten op het 6^e bord kwamen duidelijk tekort en verloren redelijk snel. Efraim Pronk speelde echter sterk en had zeker kansen om er minimaal remise uit te slepen op het 7^e bord. In tijdnood blunderde hij echter en verloor een ongedekte toren en daarmee de partij.

Michel Melkert die normaliter op het 8^e bord speelt, was nu op het 4^e bord geposteerd en deed dat zeer verdienstelijk door het eerste halfje voor ZSC te noteren. Ook Olaf van der Sloot kwam er niet doorheen op het 2^e bord en moest berusten in een puntdeling.

Dat het hierbij bleef qua punten was op dat moment niet de verwachting want op de overige drie borden leek remise binnen handbereik. Echter, het bekende dubbeltje viel op alle drie de borden de verkeerde kant op. Dig de Graaf kwam op het 3^e bord tegen de hoogst gerate Waalwijker iets minder uit de opening.  Toen hij in het late middenspel zijn paard op e3 posteerde in plaats van zijn loper, kreeg zijn opponent de kans op een winnend kwaliteitsoffer die hij met beide handen greep.

Ook Sjaak Spiegels leek aanvankelijk binnen de remise-haven te blijven maar na een onnauwkeurigheid moest hij toch op het 5^e bord capituleren.

Degene die nog het meest aanspraak leek te maken op een goed resultaat was Aloys Kersten op het 1^e bord. Hij was positioneel beter komen te staan in het middenspel en kreeg volledige controle over de open c-lijn. Richting het eindspel verwisselde hij echter een paar zetten waardoor winnend voordeel verdween. Toen hij ook nog pardoes zijn loper totaal onnodig weggaf, kreeg hij alsnog het deksel op de neus.