In speelronde vijf van Schaakvereniging Zierikzee wist Michel Melkert zijn leidende positie met succes te verdedigen. Hij wordt op de hielen gezeten door Martin Krijger en Jac Weeland. Aloys Kersten boekte al weer zijn vierde winstpartij van dit nog prille seizoen. Erik de Vrieze speelde tot nu toe drie partijen, en was in alle drie niet alleen als eerste, maar ook binnen veertig minuten klaar. Je wint er geen enkele prijs mee, maar opmerkelijk is het wel. En tsja, wat moet zijn volgende tegenstander met deze informatie?
Frans Jansen – Marco Vieveen 1 – 0
,,Het kan verkeren....!” Na een interessante openingsfase zette Jansen de zwarte stelling van Vieveen op slot en toen zwart ook nog kort rokeerde zag het er even somber voor hem uit. Een vernietigende aanval op de zwarte koningsstelling dreigde. Echter, wit ruilde totaal verkeerd af! De witte paarden verdwenen en zwart verkreeg de overhand met een loper meer. Een vernietigende aanval werd ingezet.
Wit verdedigde met hand en tand en veroverde het centrum van het bord en brak uiteindelijk door met twee pionnen. De doorgebroken pion moest Vieveen nemen met een toren die vervolgens verloren ging. En het slot; Vieveen met koning, paard en toren tegen Jansen met koning en twee torens was verloren. Wit won met druppeltjes op het voorhoofd.
John van Dalsen – Laura Melkert 0 – 1
Melkert kwam in de laatste fase van de partij met een sterke koningsaanval op de proppen.
Met twee torens, dame en loper werd de witte koning ernstig in de hoek gedreven en bleek de situatie voor Van Dalsen uitzichtloos.
Martin Krijger – Kees van den Nieuwendijk 1 – 0
Verslag Van den Nieuwendijk:
Een siciliaan die Krijger goed beheerst. Zwart kwam benauwd te staan en offerde een kwaliteit. Echter Van den Nieuwendijk zag een loper tussen zet van Krijger niet en met deze zet kwam de aanval van zwart tot stilstand met een volle torenwinst voor Krijger. Nadat ook de dame van Van den Nieuwendijk van het bord dreigde te gaan was de overgave van Van den Nieuwendijk een feit.
Verslag Krijger:
Van den Nieuwendijk zette met zwart een stevig blok neer waarin Krijger geen zwakte kon ontdekken. Diens enige voordeel was zijn ruimteoverwicht. Toen hij op de 11e zet een dreigende damezet deed, die eigenlijk niet gevaarlijk was, reageerde zwart door een toren op te spelen naar c6. Even later sloeg de vlam in de pan toen de zwarte dame uitbrak met de bedoeling de toren te offeren voor een paard. Beide spelers hadden dit op hun netvlies maar Krijger had gezien dat het niet goed was. Maar wat beiden niet gezien hadden was dat in plaats van dat kwaliteitsoffer, de simpele zet d5xe4 zwart voordeel zou brengen. Nu kon Krijger het offer weerleggen en won ondanks de verrassende zetten die zwart bleef produceren.
Paul Greefhorst – Sjaak Spiegels 0 – 1
Greefhorst speelde een vlotte opening met wit tegen Spiegels. De witte stukken werden snel ontwikkeld en wit speelde daarna pas zijn tweede pion naar het centrum. Hiermee wist hij een mooi ruimte voordeel op te bouwen. Deze extra ruimte gebruikte Greefhorst om al snel zijn toren naar de derde rij op te spelen en zo de zwarte koningsstelling onder vuur te nemen. Spiegels kon dit allemaal verdedigen zonder zijn stelling op te blazen. Na het opspelen van de witte f-pion waren er wat tactische mogelijkheden voor zwart.
Alleen speelde Spiegels deze niet helemaal goed waardoor er geen voordeel werd behaald en Greefhorst iets meer druk kon zetten op de zwarte stelling. Met het opspelen van zijn f-pion wist zwart zijn stelling te bevrijden en wist ook een gevaarlijke toren af te ruilen. Na het afruilen van de toren trok wit met zijn andere toren ten strijden tegen de zwarte koning. Hierbij zette hij zijn toren wel op de verkeerde lijn en er volgde een aftrekaanval waarna zwart een toren voorkwam. Omdat er geen kans meer was op een eeuwig schaak gaf wit de partij op.
Voor de partijanalyse: klik hier
Marnix den Boer – Marianne Blinde 1 – 0
Beide schakers kwamen degelijk uit de de opening. De met wit spelende Den Boer zette druk op de koningsvleugel terwijl zwart meer op het centrum was gefocust.
Zwart verloor wel de h-pion maar wist toch haar koningsvleugel te verdedigen totdat ze zich verslikte met het afruilen van haar dame wat uiteindelijk een paard koste. Wit ruilde daarna nog wat af en snoepte een pionnetje en zwart gaf op.
Michel Melkert – Michiel Broere 1 – 0
Broere mocht het met de zwarte stukken opnemen tegen Melkert, die opende met d4. De opening ontwikkelde zich al snel in een gesloten stelling, waarbij zwart effectief een muur had opgebouwd door al zijn pionnen en stukken niet verder dan de zesde rij te ontwikkelen. Een positioneel middenspel volgde, waarbij Melkert de positie en de muur open wist te breken met een goed getimede f4.
Zijn koning liet hij hiermee echter wat op de tocht staan, een kans die Broere niet onbenut liet. Zijn stukken omsingelden de witte koning waardoor een serieuze dreiging volgde. Melkert wist dit niet alleen te verdedigen, want hij creëerde tegelijkertijd een tegenaanval met een matdreiging op de zwarte koning. Dit bleek voor Broere te veel van het goede, die uiteindelijk met twee pionnen achterstand de witte vlag liet wapperen.
Erik de Vrieze – Pieter-Jan van Strien 1 – 0
De Vrieze kreeg in de eerste speelronde van Mark van Rooten een lesje 'zo snel mogelijk de buit binnenhalen'. Na in de vorige speelronde dit zelf eens toegepast te hebben werd dit kunststukje wederom herhaalt. Deze keer was Van Strien het slachtoffer van de De Vrieze's dadendrang. Verdiend? Niet helemaal. Van Strien had met zwart de touwtjes stevig in handen en speelde zo'n beetje alles naar voren wat maar kon. Echter, hierbij overspeelde hij lichtelijk zijn hand.
Op zet vijfentwintig leunde De Vrieze eens achterover en overzag dat Van Strien al enige tijd te snel en te gretig speelde. Een fraaie kans deed zich voor en De Vrieze kwam met een listige truc. Paard maal e5 bleek de route naar, nou ja, het bleek meteen de zwarte overgave. Als Van Strien met paard terug zou slaan, werd het mat achter de paaltjes. Zijn eveneens door het witte paard aangevallen toren een stapje terug trekken zou uiteindelijk leiden tot witte pion promotie.
Ben van der Westen – Fokko Baakman 1 – 0
Baakman had op een gegeven moment twee pionnen meer maar wist dit voordeel niet te verzilveren.
Van der Westen wist met een pion door te breken en met een aantal schaakjes Baakman achteruit te dringen. Die doorgebroken witte pion bleek niet meer te stoppen.
Jephte Lafour – Tim Fierens 0 – 1
Voor het eerst troffen Lafour en Fierens elkaar in de huishoudelijke competitie. Lafour speelde met de witte stukken een rustige flankopening. Lange tijd ging het gelijk op. Op een gegeven moment wist Lafour met een paard de zwarte koningsstelling binnen te dringen. Maar Fierens pareerde secuur.
Het leek er even op dat de partij zou uitdraaien op zetherhaling. Doch Lafour sloeg het remiseaanbod van Fierens af en vermeed de herhaling. Helaas beging de remise-weigeraar daarna een aantal onnauwkeurigheden, die hem meerdere pionnen kostten. Lafour offerde toen een loper, in de hoop op een blunder van Fierens. De blunder bleef uit, en Fierens won het resulterende eindspel.
Peter de Vrieze – Aloys Kersten 0 – 1
De Vrieze gooide met wit de damevleugel open en dat had hij tegen Kersten beter niet kunnen doen.
De witte loper en paard kwamen passief te staan en Kersten kon rustig met zijn torens, dame en paard de stelling van wit binnen dringen waarna de Vrieze uiteindelijk niet veel meer kon doen dan opgeven.
Jac Weeland – Mark van Rooten 1 – 0
Weeland, met wit, opende e4, paard f3, waarop Mark antwoordde met het Russisch. Na de opening begon het meteen spannend te worden en kwam er veel ruimte voor beide spelers op het bord. In het middenspel dreigde er telkens een spanning rond de pion van zwart op f7. Dit omdat de loper van wit dit veld onder druk hield met potentiële andere stukken die nog geen twee zetten verwijderd waren van deze zwakke pion.
Van Rooten had moeite om goed te ontwikkelen door deze bijna constante dreiging. Door Weelands goed gepositioneerde dame en met een paard aan het front was het eindelijk zo ver. De pion op f7 viel met een sterke aanval van wit als gevolg. De verdedigende stukken van Van Rooten, waaronder een paard, hadden geen schijn van kans. Een torenoffer van Weeland om uiteindelijk zoveel druk uit te oefenen met drie stukken op de Konings vleugel Van Rooten deed laatstgenoemde opgeven.
Overige uitslagen:
Floris van der Voorn – Frans Nijman ½ – ½