In de voorlaatste ronde van de interne competitie van Schaakvereniging Zierikzee werden een aantal partijen tussen directe concurrenten gespeeld met veel voorzichtige remises als resultaat. In de strijd om de titel kwam echter het mes op tafel.Ben Snethorst kon een laatste aanval doen op koploper Martin Krijger maar verloor waardoor Krijger welhaast zeker is van de titiel. Sjaak Spiegels en Kees van den Nieuwendijk remiseerden evenals Mark Van Rooten en Eric Bouman in hun duel om de zesde plaats. Jac Weeland kwam ook niet ver in het duel om de zesde plaats met een remise tegen Marnix den Boer. Ook Kees Bimmel en Peter de Vrieze, remiseerden maar voelen beiden nog de hete adem in de nek van de ook als remiserende Kim Fierens en Erik de Vrieze om een plaats in de top tien. Ben Snethorst opende zoals gewoonlijk met Engels waarop Martin Krijger met een van de meest veilige varianten antwoordde. Krijger kwam met een klein voordeel in het middenspel terecht maar maakte toen een foutje waarna Snethorst het initiatief terug pakte. Maar in plaats van daarna door te drukken trok hij een sterk paard terug waarna Krijger het initiatief weer kreeg. Door zwakke plekken in de stelling van Snethorst werd de dreiging van Krijger steeds groter en de zwakke pionnen in de witte stelling werden onhoudbaar. Snethorst probeerde nog met scherp spel het voordeel terug te krijgen maar dat lukte niet en hij feliciteerde zijn tegenstander. In hun vierde onderlinge partij van dit seizoen remiseerden Sjaak Spiegels en Kees van den Nieuwendijk voor de derde keer. Na een rustige partij besloten beiden na 25 zetten tot puntendeling. In een twee en een half uur durend spektakelstuk hielden Kim Fierens en Erik de Vrieze een half punt over aan hun krachtmeting. Fierens offerde een loper op het altijd zwakke punt f7 maar zijn snode plan leverde juist een paard achterstand op omdat De Vrieze de loper niet sloeg met zijn koning. Het leverde Fierens wel drie pionnen op maar dit was eigenlijk niet de bedoeling. De Vrieze beet zich vast in de partij en poetste de achterstand weg. Fierens hoopte nog met een pion te promoveren maar De Vrieze had nog een sterk paard wat redding bood. Na 61 zetten werd na een prachtig potje de vrede getekend. Kees Bimmel kwam goed uit de opening en een pion voor tegen Peter de Vrieze waarna een boeiend middenspel ontstond. De zware stukken werden geruild en Bimmel behield zijn voordeel waarna De Vrieze nog een pion weggaf. Bimmel beging even later de fout zijn koning vast te pakken waardoor hij dit aangeraakte stuk ook moest zetten, en wel op een ongunstige plaats. Beide spelers besloten toen maar tot remise. Jack Weeland, als altijd belust op spectaculair spel speelde met zwart Scandinavisch maar tegenstander Marnix den Boer speelde het spelletje niet mee. Hij hield het spel rustig en overzichtelijk waardoor Weeland geen gaten in de vijandelijke stelling kon schieten. Andersom kreeg ook Den boer geen kans potten te breken. Remise was het onvermijdelijke gevolg. Na een lang gelijkopgaande strijd voerde Dick Doeswijk de druk op de stelling van Herman Knop steeds meer op. Knop raakte een paard kwijt en leek verloren te staan maar hij ging furieus in de aanval. Het tij leek te keren maar toer hij nog een paard kwijt raakte gaf hij op. Mark van Rooten en Eric Bouman staan al het hele seizoen dicht bij elkaar op de ranglijst en mochten nu in een onderling duel uitvechten wie de beste is. In een van de scherpste openingen, het Siciliaans, kwamen ze er niet uit. Na een stevige strijd in het centrum kwam het tot afruilen waardoor een remise het enig logische resultaat was. Frans Nijman opende met Pf3 waarop Paul Greefhorst met Pc6 antwoorde. Deze onbenoemde opening leverde een interessant spel op waarbij Nijman iets behoudender leek te spelen dan de altijd aanvallende Greefhorst. Na twee korte rokades wilde Greefhorst met een loperoffer de koning van Nijman bloot spelen, maar hij zag iets te laat dat hij dan een zwakte op de damevleugel zou oplopen. Nijman wist hier met een fraaie aanval een kwaliteit te winnen met een vork op dame en toren. Greefhorst sloeg door op de vijandelijke koningsvleugel waarop Nijman met zijn koning terug moest nemen om een mat in twee te voorkomen. Nadat hij het gevaar van ook nog een paardaanval niet op waarde inschatte kon Greefhorst met een aanval op de nu open koningslijnen de kwaliteit terug veroveren. Nijman vervolgde met twee zwakkere zetten en liet daarna zijn dame instaan. Nadat Greefhorst deze zonder pardon er af sloeg gaf Nijman op.