Met nog vier ronden te gaan in de Interne Competitie van Schaakvereniging Zierikzee groeit de spanning per speelronde. Koploper Ben Snethorst leed zijn eerste nederlaag, tegen Kees van den Nieuwendijk, die een slechte klassering alsnog wil omzetten in een podiumplaats. Martin Krijger die de grootste moeite had te winnen van een sterk spelende Eric Bouman profiteerde en staat nu eerste. Sjaak Spiegels had nog een appeltje te schillen met Marnix den Boer en verstevigde zijn greep op de derde plaats.

In het topduel van de dag opende Ben Snethorst als gewoonlijk Engels en viel al snel de stelling van Kees van den Nieuwendijk aan over de witte velden. Deze manoeuvreerde behoedzaam om geen schade op te lopen en zette zijn stukken op strategische plaatsen. Er ontspon zich een boeiend duel waarbij de dame van Snethorst geruild werd tegen twee torens en twee pionnen van Van den Nieuwendijk. Voordeel voor Snethorst, maar dit werd weer teniet gedaan toen zijn tegenstander met een loper twee torens tegelijk aanviel. Snethorst stelde remise voor maar Van den Nieuwendijk wilde doorspelen en bewees zijn gelijk door in het eindspel de winst naar zich toe te schaken.

Aan het bord ernaast speelde Eric Bouman met wit tegen Martin Krijger. In De Draak die op het bord kwam gaf Bouman niet veel ruimte weg en kreeg het initiatief waarbij hij de vijandelijke koning stevig onder druk hield. Krijger kon het maar net pareren en had als tegendreiging een zwakke pion op de damevleugel op de korrel. Na afruil van paarden offerde Krijger tijdelijk een pion en kwam in een beter eindspel terecht omdat zijn loper sterker was dan het witte paard. Het leverde hem een paar pionnen op en daarmee de zege.

Vanaf de opening probeerde Marnix den Boer met zwart druk te zetten op de witte stelling van Sjaak Spiegels. Hij pende het paard op de koningsvleugel en dirigeerde zijn paard ook naar de witte koningsstelling. Toen ook de zwarte dame gericht werd op de witte koningsstelling waren verschillende offervarianten mogelijk. Om deze ideeën in de kiem te smoren ruilde Spiegels het zwarte paard voor zijn loper af. Zwart kreeg hierdoor een dubbelpion die hij wilde gebruiken in de koningsaanval. Echter kreeg wit door het wegvallen van een pion in het centrum een ruimteoverwicht in het centrum en kon rustig beginnen met het belegeren van de zwarte dubbelpion. Uiteindelijk wist Spiegels twee pionnen te winnen en kon hij de zwarte koning opjagen wat zwart nog maar materiaal koste. Den Boer gaf hierop de partij op.

Kim Fierens kwam slecht uit de opening waarna Kees Bimmel een sterke aanval kon lanceren. Hij vond echter geen mogelijkheid de beslissende slag toe te brengen waarna tot remise werd besloten.

Mark van Rooten kwam gedrukt te staan wat Erik de Vrieze de mogelijkheid bood hem aan te vallen. Deze was echter te voorzichtig. Zo speelde hij een paard vijf keer achtereen om Van Rooten uit te lokken. Deze hapte niet en hield zijn stelling dicht. Daarna werden enige pionnen geruild en kon Van Rooten zijn stukken ontwikkelen. Toen hij een pion voor De Vrieze’s koning zo vaak aanviel dat deze niet meer te verdedigen viel was de winst voor Van Rooten.

John van Dalsen kwam met een buitengewoon originele opening. De voormalig schipper zette als eerste en tweede zet zijn pion aan bakboord naar voren, waar tegenstander Frans Nijman wat bevreemd stond aan te kijken. Hij reageerde met een centrumopbouw maar zag geen kans om potten te breken tegen de als altijd solide spelende Van Dalsen. Die was door zijn opening wat achter gekomen in ontwikkeling en zag ook geen kans de tegenstander aan te pakken. Met remise als logisch gevolg.

Het is bekend dat Teun Brouwer niet veel opheeft met paarden, maar nu hij er eentje achter raakte tegen Piet de Vreede ging het ook niet goed. De Vreede overspeelde hem in het eindspel en Brouwer gaf op.

Peter de Vrieze, met wit, en Paul Greefhorst kwamen redelijk gelijk uit de opening. In het middenspel positioneerden beide spelers hun stukken voor de witte koningsvleugel, waar de witte koning na de rokade wel alert moest blijven. Na een uitval van een witte pion ruilden beide speler heel wat stukken, waarbij De Vrieze met een pion meer en een flink positioneel voordeel het eindspel in kon gaan. Greefhorsts dame stond vast in de hoek en De Vrieze kon na eerst enkele pionnen veroverd te hebben en de zwarte koning klem te zetten de felicitaties van Greefhorst in ontvangst nemen.