Door de jaren heen is De Zwarte Dame toch wel een soort van angstgegner voor Zie Scherpe Combinatie gebleken. Afgelopen seizoen gingen beide wedstrijden verloren en ook het seizoen daarvoor gingen de wedstrijdpunten bij de terugwedstrijd naar de delegatie uit Kruiningen. Groot aandeel in deze score kwam ter name van de schrijver dezes die de afgelopen seizoenen minimaal vier nullen op rij wist te scoren in de zaterdagcompetitie tegen de vereniging met de stoere berijdster op het angst(gegner)aanjagende zwarte paard. Maar vandaag zou alles anders zijn. Statistisch gezien moest het tij toch eens keren. Deels is dat gelukt, maar persoonlijk had ik liever het ander gedeelte gehad. Maar that is just the way the cookie crumbles…

Vooraf was de inzet en het belang van deze wedstrijd duidelijk. Wij zouden de strijd om een mogelijk kampioenschap levend willen houden en de bezoekers zouden willen afkomen van die bekende vermaledijde laatste positie. De kachel op de schaakzolder had welgeteld één uur nodig om van 12,5 naar 14,5 graad te stijgen: de bezoekers hadden 4,5 keer zo lang nodig om 1 graad te stijgen op de ranglijst.

De wedstrijd begon dan wel met een temperatuur van 14,5 graden (de kachel was rond het middaguur aan geslingerd), maar de kou leek het snelst uit de lucht voor de thuisvereniging. Overwinningen van Arend Bandsma en Sebastiaan Koedoot werden aangevuld met remises van Olaf van der Sloot en Rick van de Breevaart, waardoor er een 3-1 voorsprong op het telraam kwam. “Jullie staan er goed voor” werd toen nog goed bedoeld en welgemeend op dat moment gezegd. “Bij ons gaat het nooit makkelijk” was het spontane en oprechte weerwoord. En zo geschiedde (weer eens).

De sleutelpartij leek de partij bij teamcaptain Martin Krijger te zijn. Hij had in een Benoni druk opgebouwd en kon met een door een pion gedekte loper op d3 de witte stelling aardig vastzetten, waarna hij zijn stelling kon blijven verbeteren. Nadat zijn opponent zijn zwartveldige loper kon afruilen, gevolgd door een schaakje kreeg hij wat lucht. Een in beginsel onschuldige aanval met een paard op veld e6, waarmee familieschaak op de zwarte koning, dame en toren dreigde. De goede weerlegging De7 werd door Krijger niet gevonden. Zijn gespeelde ‘tijdelijk’ paardoffer bleek permanent, kortom gewoon paardverlies. Krijger probeerde nog wel het een en ander, maar de Kruininger liet zich niet trucken en speelde de partij degelijk naar winst.

Hans Aangeenbrug bracht de stand op gelijke hoogte, althans zijn tegenstander dan, na een paar mindere zetten van onze gedeelde topscoorder. Onze andere topscoorder tot deze ronde Sjaak Spiegels moest zijn eerste verliespartij van dit seizoen bij het combinatieteam incasseren, waardoor we van 3-1 voor nu tegen een 3-4 achterstand aankeken. Consistentie ten top ten opzichte van voorgaande jaren. O, lof der zotheid.

Als laatste was Joost van Eenennaam heldhaftig bezig om te proberen een pion voorsprong in een ongelijk loper eindspel te converteren. Toen bij beide kanten alle pionnen op de juiste kleuren stonden en de koningen elkaar ook geen invalsruimte gunden werd tot remise besloten. Precies lang genoeg (door)gespeeld.

Goed gestreden (zowel individueel als het team), maar wederom geen cigar. Dat op persoonlijk vlak het tij is gekeerd en dat dat nu zelfs de rol van (tijdelijke) topscoorder van ons team oplevert mag als bruggetje dan ook een sigaar uit eigen doos c.q. eigen verslag genoemd worden. Over twee weken gaan we letterlijke bruggen over om Middelburg in haar natuurlijke habitat te bestrijden. Afhankelijk van de uitslagen van deze wedstrijd en de andere wedstrijden in de volgende ronde kunnen wij zowel tweede, derde, vierde, vijfde of laatste staan over twee weken.

Uit de laatste zin mag duidelijk zijn dat ook alle overige teams de competitie spannend weten te houden, zodat de ranglijst nog meer in elkaar is geschoven. Landau 2 gaat ondanks haar verlies tegen Souburg 2 nog fier aan kop met negen wedstrijdpunten, op twee punten gevolgd door Middelburg. Zie Scherpe Combinatie en Souburg 2 volgen met één wedstrijdpunt minder. De Zwarte Dame en Scheldeschaak zitten daar weer kort achter op twee matchpunten. Met nog vier ronden te gaan kan elk team zowel nog kampioen worden als degraderen. Bewoners van alle dorps- en stadspleinen u bent alvast gewaarschuwd!

Vooraf was de inzet en het belang van deze wedstrijd duidelijk. Wij zouden de strijd om een mogelijk kampioenschap levend willen houden en de bezoekers zouden willen afkomen van die bekende vermaledijde laatste positie. De kachel op de schaakzolder had welgeteld één uur nodig om van 12,5 naar 14,5 graad te stijgen: de bezoekers hadden 4,5 keer zo lang nodig om 1 graad te stijgen op de ranglijst.

De wedstrijd begon dan wel met een temperatuur van 14,5 graden (de kachel was rond het middaguur aan geslingerd), maar de kou leek het snelst uit de lucht voor de thuisvereniging. Overwinningen van Arend Bandsma en Sebastiaan Koedoot werden aangevuld met remises van Olaf van der Sloot en Rick van de Breevaart, waardoor er een 3-1 voorsprong op het telraam kwam. “Jullie staan er goed voor” werd toen nog goed bedoeld en welgemeend op dat moment gezegd. “Bij ons gaat het nooit makkelijk” was het spontane en oprechte weerwoord. En zo geschiedde (weer eens).

De sleutelpartij leek de partij bij teamcaptain Martin Krijger te zijn. Hij had in een Benoni druk opgebouwd en kon met een door een pion gedekte loper op d3 de witte stelling aardig vastzetten, waarna hij zijn stelling kon blijven verbeteren. Nadat zijn opponent zijn zwartveldige loper kon afruilen, gevolgd door een schaakje kreeg hij wat lucht. Een in beginsel onschuldige aanval met een paard op veld e6, waarmee familieschaak op de zwarte koning, dame en toren dreigde. De goede weerlegging De7 werd door Krijger niet gevonden. Zijn gespeelde ‘tijdelijk’ paardoffer bleek permanent, kortom gewoon paardverlies. Krijger probeerde nog wel het een en ander, maar de Kruininger liet zich niet trucken en speelde de partij degelijk naar winst.

Hans Aangeenbrug bracht de stand op gelijke hoogte, althans zijn tegenstander dan, na een paar mindere zetten van onze gedeelde topscoorder. Onze andere topscoorder tot deze ronde Sjaak Spiegels moest zijn eerste verliespartij van dit seizoen bij het combinatieteam incasseren, waardoor we van 3-1 voor nu tegen een 3-4 achterstand aankeken. Consistentie ten top ten opzichte van voorgaande jaren. O, lof der zotheid.

Als laatste was Joost van Eenennaam heldhaftig bezig om te proberen een pion voorsprong in een ongelijk loper eindspel te converteren. Toen bij beide kanten alle pionnen op de juiste kleuren stonden en de koningen elkaar ook geen invalsruimte gunden werd tot remise besloten. Precies lang genoeg (door)gespeeld.

Goed gestreden (zowel individueel als het team), maar wederom geen cigar. Dat op persoonlijk vlak het tij is gekeerd en dat dat nu zelfs de rol van (tijdelijke) topscoorder van ons team oplevert mag als bruggetje dan ook een sigaar uit eigen doos c.q. eigen verslag genoemd worden. Over twee weken gaan we letterlijke bruggen over om Middelburg in haar natuurlijke habitat te bestrijden. Afhankelijk van de uitslagen van deze wedstrijd en de andere wedstrijden in de volgende ronde kunnen wij zowel tweede, derde, vierde, vijfde of laatste staan over twee weken.

Uit de laatste zin mag duidelijk zijn dat ook alle overige teams de competitie spannend weten te houden, zodat de ranglijst nog meer in elkaar is geschoven. Landau 2 gaat ondanks haar verlies tegen Souburg 2 nog fier aan kop met negen wedstrijdpunten, op twee punten gevolgd door Middelburg. Zie Scherpe Combinatie en Souburg 2 volgen met één wedstrijdpunt minder. De Zwarte Dame en Scheldeschaak zitten daar weer kort achter op twee matchpunten. Met nog vier ronden te gaan kan elk team zowel nog kampioen worden als degraderen. Bewoners van alle dorps- en stadspleinen u bent alvast gewaarschuwd!