Volgende week is er geen competitie, maar een snelschaaktoernooi, wat voor iedereen, ook niet-leden, toegankelijk is.

Van de Graaf leek het in het begin moeilijk te krijgen tegen de nog ongeslagen Kees van den Nieuwendijk. Laatstgenoemde zette met zwart een centrumdoorbraak op en leek de openingskeuze van wit, The Grand Attack, te weerleggen. Van de Graaf slaagde er als gewoonlijk in zijn stelling netjes te houden en verjoeg de vijand uit zijn centrum. Na een verkeerde zet van zwart voelde de witspeler de adrenaline door zijn aderen stromen en besliste de partij toch nog met een beslissende aanval.

Hans Aangeenbrug leek in de opening een beetje vast te komen, maar had heel slim zijn pijlen op de koningsstelling van Kedem Gutkind gericht, waarin de zwarte velden behoorlijk verzwakt waren. Hij opende langzaam maar zeker steeds meer de stelling waarna Gutkind weinig meer kon uitrichten tegen de steeds groeiende matdreiging.

Koploper van het eerste uur Marnix den Boer leek een moeilijk speelbare stelling te hebben met een opgesloten loper, en Sjaak Spiegels voerde de druk steeds meer op. Den Boer verdedigde zich met hand en tand, en kreeg tegenkansjes. Het evenwicht werd uiteindelijk niet echt verstoord waarop beiden tevreden bleken met remise.

Martin Krijger offerde in de opening een pion voor een sterke aanval. Net op het moment dat de stelling van Piet de Vreede leek te bezwijken, liet deze een aangevallen toren gewoon staan en speelde een fantastische paardzet. Krijger antwoordde met een tegenaanval, waarop de dames van het bord gingen. In het resterende eindspel rekende De Vreede beter dan Krijger en sleepte een verdiende remise uit het vuur.

John van Dalsen speelde met zwart zijn bekende Bracksand-variant, een egel-stelling, die moeilijk is open te breken. Kees Bimmel kon tussen de stekels van de egel een vrijpion op de 6e rij plaatsen, maar zwart verdedigde zich nauwkeurig waardoor wit voorlopig geen gebruik kon maken van deze vrijpion. Met zijn 46ste zet kon wit uiteindelijk toch een doorbraak forceren door het plaatsen van zijn toren op de 7e rij. Er volgde een listige aftrekaanval met dubbel schaak, die leidde tot promotie van de witte vrijpion. Zwart gaf op.

Paul Greefhorst slaagde erin met zwart tegen Marco Vieveen eindelijk weer eens een partij te winnen. Na een opening die gelijk opging sloeg Vieveen na een lange rokade van Greefhorst met zijn loper de pion op a7, waarna deze na b6 ingesloten stond en uiteindelijk verloren ging. Nadat Greefhorst zijn toren ver in de vijandelijke stelling wist te krijgen brak het spel open waarbij zwart na wat schaakjes de pionnenbalans in evenwicht kon brengen. Met een stuk voordeel sloeg zijn aanval door en Vieveen gaf op.

Fokko Baakman liet er geen gras over groeien en stoomde met zijn b-pion op. Het kleine ding werd ondersteund door een machtige toren, en tegenstander Peter Verkaart kon er niet veel tegen uitrichten. Toen hij ook nog een foutje beging rondde Baakman deze snelle partij op fraaie wijze en met brede glimlach af.