Sjaak Spiegels beantwoordde de opening van Martin Krijger met de Versnelde Draak, en plaatse al op de zevende zet een schijnoffer. Krijger reageerde met een tegenoffer, en kreeg enig voordeel. Toen Spiegels de verkeerde centrumpion opspeelde, kwam Krijger echt in het voordeel, wat resulteerde in een voor Krijger broodnodige zege en Spiegels zijn eerste nederlaag.

De meest opmerkelijke partij was misschien wel die van de jonge Linda Greefhorst. Zij kan goed schaken, maar laat zich soms verleiden tot te snel spelen, of maakt net dat éne foutje. Nu roofde Johan Hoogstrate alle pionnen van haar damevleugel weg met zijn dame, daarbij zijn koning een beetje nonchalant in het midden latend. Linda liet zich niet uit het veld slaan, en viel geconcentreerd de zwarte koningsstelling aan. Met elke zet verbeterde haar stelling, en zij profiteerde er optimaal van dat de vijandelijke dame eigenlijk buitenspel stond. Na nog zeven zetten stortte de zwarte stelling in en had Linda de beloning binnen van een paar uur zwaar denkwerk. Als zij op deze manier blijft spelen kan ze nog voor verassingen zorgen!

Kees Bimmel opende met het koningsgambiet dat door Marco Vieveen niet werd aangenomen. Na het afruilen van enige stukken kreeg wit een half open f-lijn en zwart een half open a-lijn. Het voordeel voor wit was groter, en Bimmel ontwikkelde een sterke aanval. Hiermee won hij eerst een pionnetje, en daarna een stuk. Toen Vieveen uiteindelijk ook nog een toren weggaf, konden de stukken in de doos.

Hans Aangeenbrug antwoordde heel ongebruikelijk met Scandinavisch tegen Paul Greefhorst. Na een actieve zet gemist te hebben gaf Greefhorst een pion weg, wat Aangeenbrug dankbaar aannam. Toen Greefhorst ook nog met Pf4 in een penning kwam en een stuk verloor was de partij erg vlot klaar.

Frans Nijman zette zijn ongeslagen reeks voort, maar had wel weer geluk. Terwijl Jan Heiligers zorgvuldig een mooie en betere stelling opgebouwd had, kon Nijman zijn beide torens op de zevende rij krijgen. In schaaktermen noemt men dit ook wel “het gebed van de schaker”. Blijkbaar realiseerde Heiligers zich dat. Hij maakte een paar foutjes, en Nijman kreeg de zege in de schoot geworpen.