Sjaak Spiegels speelde een Italiaanse opening tegen Paul Greefhorst. Greefhorst probeerde meteen al druk te zetten op de witte koningsvleugel, maar met een uitval op de damevleugel won Spiegels een pion. Langzaam maar zeker raakte de zwarte overmacht uit positie, en toen hij ook nog een stuk kwijtraakte, gaf hij de strijd op.
Marco Vieveen probeerde zijn stelling gesloten te houden, maar raakte zijn loper van de witte velden kwijt, terwijl Hans Aangeenbrug hem nog wel had. De loper die Vieveen nog wel had, die van de zwarte velden, stond zijn eigen stukken in de weg. Aangeenbrug’s witte loper controleerde de witte velden en verlamde de stelling van Vieveen, die daardoor niet verder kon ontwikkelen en machteloos moest toezien dat zijn stelling steeds onhoudbaarder werd.
Marnix den Boer zette alles op alles om Kedem Gutkind van een overwinning af te houden. Bijna alle stukken stonden goed. Alleen een pionnetje in het centrum gaf zorgen. Den Boer had het pionnetje, ondersteund door zijn dame, tot ver in de stelling laten oprukken. Gutkind had de verdere doortocht van de indringer goed vergrendeld, en viel de langzaam steeds zwakker wordende pion aan. Den Boer had veel tijd nodig om de problemen de baas te blijven, en maakte op het eind fouten omdat hij uiteindelijk te weinig tijd overhad. Dit kostte hem uiteindelijk de partij.
Teun Brouwer verloor een pion in de opening, maar kreeg er wel een goede stelling voor terug. Met de lange rokade nam hij risico, kreeg de pion terug, en behield de betere positie. In kansrijke stelling overzag hij echter een paardvork, waardoor tegenstander Martin Krijger een stuk won. Enkele zetten later moest hij opgeven, maar hield wel een heel goed gevoel aan de partij over: “ik hoop dat het een beetje leuk in de krant komt, dan gelooft mijn vrouw ook dat ik goed gespeeld heb….”.
Peter Verkaart was als eerste klaar. Hij is sinds deze ronde de materiaalcommissaris van de club, en meldde trots dat hij “enkele sterke stukken” in de vijandelijke stelling had. Daarmee won hij aardig wat materiaal van Mark van Rooten, die al snel opgaf.
Piet de Vreede leek op een overwinning af te stevenen. Hij had zijn stelling keurig ontwikkeld, terwijl tegenstander Linda Greefhorst alleen maar pionzetten gedaan had. De Vreede begon de vijandelijke stelling aan te vallen, maar de jonge Greefhorst zette zich schrap en begon haar pijlen op de vijandelijke koningsstelling te richten. Nog voor de grote strijd ontbrandde besloten beiden, tot ieders verbazing, de vreede te tekenen.
Chris van Eldik begon vol zelfvertrouwen aan zijn partij, maar dit verdween toen hij een kleine combinatie van Fokko Baakman over het hoofd zag. Baakman kreeg uiteindelijk de kans een paardvork op het bord te brengen, waardoor Van Eldik een toren of een dame zou verliezen. Laatstgenoemde wilde deze keus niet maken, en gaf op. Het is voor Baakman alweer zijn derde winstpartij op rij, hij staat inmiddels elfde.