Laatstgenoemde verklaarde een bepaalde variant voor dubieus, Dame naar C2 was de weerlegging. Jukkenekke ging er thuis eens goed voor zitten, en bereidde zich voor. Achter het bord gezeten voelde hij zich als een vis in het water, en wist constant dreigingen in te bouwen, en daarbij gestaag zijn stukken te ontwikkelen. Met grote precisie hield hij zijn aanval gaande, zonder daarbij de vijandelijke dreigingen uit het oog te verliezen. Verdiend kon hij het punt opstrijken, en is in deze vorm een serieuze kanshebber voor een hoge notering. Bas vd Graaf bleef koploper door een afgemeten overwinning op Niels Meintema. De witspeler haalde twee varianten van de Najdorf door elkaar. Vd Graaf, bekend expert in deze opening, strafte bekwaam af. Over Najdorf, een vroegere Argentijnse grootmeester, is de volgende anekdote: Najdorf en Kotov (USSR) speelde een Olympiade spelen in Zürich. Najdorf stond slecht, maar offerde en ruilde tot Kotov enkel koning en twee paarden overhad. Theoretisch remise, hè, grijnsde Najdorf. Met twee paarden kun je niet mat geven. Nou, aldus Kotov, iemand in de Kaukasus heeft zijn hele leven aan dit eindspel besteed, en onlangs de oplossing gevonden. Met een benauwd gevoel speelde Najdorf door, tot hij na twintig minuten erachter kwam, dat hij gefopt was. Heiligers speelde sterk tegen Maaskant. Op een gegeven moment zag hij een prachtige combinatie, en offerde een stuk. De berekening bleek niet te kloppen: teleurgesteld kon hij opgeven. Alex de Nie leek Han vd Made te overspelen. Ineens kwam echter de klad erin, en bleek het niet meer dan remise op te leveren. Martin Krijger en Peter de Vrieze speelden een partij van 80 zetten. Krijger won, maar achteraf bleek De Vrieze de beste kansen gehad te hebben.