Traditiegetrouw neemt de kampioen van schaakclub Zierikzee het op tegen de overige clubleden. Vandaar dat Hans Aangeenbrug afgelopen maandag simultaan speelde tegen 23 clubleden, geen gemakkelijke opgave. Hans speelde diverse openingen zodat er verschillende spelbeelden op de borden verschenen, misschien om de valstrikken en kansen beter te kunnen herkennen. Na 12 ronden in anderhalf uur kon Hans het eerste punt noteren. Voor alle duidelijkheid het tempo van Hans was ongeveer 180 zetten per uur en dat van de tegenstanders 8. De volgende 8 partijen won Hans ook de negende was een remise tegen Pang Yuen. Tegen middernacht waren er nog 10 spelers in de strijd met ingewikkelde stellingen op de borden maar Hans bleek een ijzeren conditie te hebben en bleef scherp spelen. John van Dalsen kon remise houden. Bas van de Graaf en Herman Jukkenekke, de nummers 2 en 3 van de competitie wisten te winnen evenals de beste jeugdspeler Kedem Gutkind. Al met al een score van 83,2 %, een fantastisch resultaat van Hans.
Ook in de slotronde won Hans Aangeenbrug zijn partij. Da ging niet vanzelf. Tegenstander Peter de Vrieze speelde uitstekend, en leek zelfs iets beter te staan. Aangeenbrug, die niet zeker wist of hij met een remise ook kampioen zou worden, speelde één van zijn moeilijkste partijen van dit seizoen. Maar een terecht kampioen kan ook zweten, en in de late uurtjes wist hij toch nog de winst naar zich toe te trekken. Met een zeer hoge score van ruim 80% hield hij Bas van de Graaf net achter zich. Laatstgenoemde ging voor zijn laatste kansje op het kampioenschap, en won na een sterke partij in het verre eindspel van Martin Krijger. Herman Jukkenekke en Sjaak Spiegels besloten tot remise. Jukkenekke, die de bronzen medaille krijgt, speelde zijn beste seizoen ooit. Zoals altijd speelde hij vol op de aanval, maar waar hij vroeger nog wel eens een foutje maakte, speelde hij dit seizoen vrijwel vlekkeloos. Opmerkelijk is de hoge klassering van Adrie de Jonge. Ook zijn spel is weer verbeterd, met een terechte vijfde plaats als beloning. Zijn sterke punt is zijn rekenkracht. Als hij ook zijn positiespel nog weet te verbeteren, zou hij in de toekomst nog hoger kunnen komen.
De ELO-score wordt berekend uit de starkte van de tegenstand, en de behaalde resultaten tegen iemand. Met een overwinning op een sterke speler scoor je meer punten, dan met een zege op een zwakkere.De cijfers hieronder zijn de berekende ratings (ELO-punten) uit de clubcompetitie. Ook kun je, als je van twee spelers de ratings weet, de waarschijnlijke score berekenen. Zo is de kans om van iemand te winnen, die 100 ELOpunten meer heeft: ca. 25%
In de halve finale om de strijd om de Zeeuwse beker traden we vrijdagavond 12 mei aan tegen Goes. De strijd ging lang gelijk op, maar tegen het einde van de speeltijd ging het fout. Ik (Martin) was het eerst klaar. Na een gelijkopgaande partij maakte ik in tijdnood enkele foutjes, en ging, uiteindelijk in moeilijke stelling, door m'n vlag. Hans speelde een goede partij, de drakenaanval van de Pirc. Hij kreeg er een kansrijke stelling mee, maar gaf een pionnetje, en ook een beetje initiatief weg, toen hij in het middenspel het eindspel al aan het berekenen was. Misschien was het eindspel nog te houden geweest, maar onder tijdsdruk schatte hij de positie van de vijandelijke koning verkeerd in. Richard deed het aanvankelijk goed met zijn leeuw, maar uiteindelijk speelde ook hem de tijd parten, en ging in het eindspel ten onder. Arend speelde de beste partij van de avond. Hij drukte zijn tegenstander helemaal terug, en verlamde diens stelling. Daarbij had Arend nog veel meer tijd over voor het eindspel. En toen zag hij het niet meer. Door de druk van de steeds minder wordende tijd, overzag hij, dat hij met een simpel schaakje kon winnen. Dit kostte hem een toren tegen een pion. Het resterende eindspel met drie pionnen tegen een loper was remise.
Opmerking van Hans Aangeenbrug: kunnen we niet gelijk beginnen met de laatste ronde. Team 1 moest voor het 4e achtereenvolgende jaar in de laatste ronde de degradatie afwenden. In 2003 won Bas in een grootmeesterlijk pionneneindspel van een in ratingpunten zwelgende Belg, en bléven we erin (....). In 2004 wonnen we in de laatse ronde van de latere degradant Denk en Zet uit Tholen. In 2005 behoedde Herman ons door de hele sterke Landauer Van Vliet te vloeren. Nu schaakten we allen goed. Zoals het hoort. Zoals we eerder hadden moeten doen. Niemand verloor, met 6,5 - 1,5, we staan nu zelfs 3e van onder. Hans op 1. stond goed, en snoerde de sterke Arjo Arendse helemaal in. De stelling resulteerde alleen wel in ineengeschoven pionnen, wat niet echt gemakkelijk is. Bij 4 punten voor ons bood Hans remise aan, om de winst veilig te stellen. Als hij doorgespeeld zou hebben, denk ik wel dat hij zou winnen, maar het teambelang gaat voor. Bas op 2 leek in de opening al beslissend voordeel te halen. Zijn tegenstander speelde wat onsamenhangend, en kreeg al snel een zwakke zwarte pion in zijn eigen centrum. Bas echter opende te snel de stelling, en merkte, dat zijn tegenstander goed kan schaken. Remise. Richard op 3 speelde weer zijn Leeuw, en zette al vlot een pion op h7. Na langdurig "melken" gaf zijn tegenstander eindelijk op. Martin op 4 won vanuit de opening met goed spel. Het duurde wel lang, maar hij gaf eindelijk eens niets weg. Herman's eigen relaas: Mijn tegenstander, een sympathieke Vlaming met een ELO van ruim 100 punten meer als ikzelf heb, zette mij een Caro Kan opening voor.