Van de oorspronkelijke vier spelers plus vaste reserves bleek slechts de teamleider beschikbaar en één vaste reserve. Marco was dus maandag jl tussen alle drukte door naarstig aan’t lobbiën om toch met een compleet viertal naar oostkapelle te kunnen afreizen en zowaar: dat kreeg hij voor elkaar!

Zo gingen wij met een gelegenheidskwartet naar Walcheren waar ze al met de koffie op ons zaten te wachten.

Peter trof aan bord vier de sterkste speler van Oostkapelle en moest, hoewel moedig van leer getrokken, voor diens tegenaanval capituleren.

Marco trok na geruime tijd de stand weer gelijk aan bord 1 tegen Gillis Geertse en toen zaten Frans Nijman en Piet aan drie en twee nog in hevige strijd gewikkeld.

Piet speelde tegen Arie Monté, altijd goed voor een pittige combinatie, en kwam in de problemen toen hij een dubbelaanval op een centrumpion alleen met z’n dame kon verdedigen.

Dank zij de lessen van Jan kon hij een tegenaanval invlechten die hem volledige damewinst opbracht en daarmee de partij: 2-1 voor Zierikzee.

Toen lag alle aandacht bij Frans die uit alle macht probeerde zijn koning in veiligheid te brengen.

Hij stond –door een paardvork- een loper achter en daardoor zag zijn tegenstander kans met de dame achter zijn stelling te komen zodat hij zich daar niet meer kon verschuilen.

Toen Christiaanse vervolgens met zijn extra loper en enkele pionnen op de koning afkwam bleek deze reddeloos: 2-2.

Daarmee bleef Zierikzee met een half bordpunt meer op de ranglijst nog net boven Oostkapelle met nog één ronde te gaan.

 

aldus Piet de Vreede op een zonnige vrijdagochtend...