en bewijst dat als het echt nodig is.
Opmerking van Hans Aangeenbrug: kunnen we niet gelijk beginnen met de laatste ronde. Team 1 moest voor het 4e achtereenvolgende jaar in de laatste ronde de degradatie afwenden. In 2003 won Bas in een grootmeesterlijk pionneneindspel van een in ratingpunten zwelgende Belg, en bléven we erin (....). In 2004 wonnen we in de laatse ronde van de latere degradant Denk en Zet uit Tholen. In 2005 behoedde Herman ons door de hele sterke Landauer Van Vliet te vloeren. Nu schaakten we allen goed. Zoals het hoort. Zoals we eerder hadden moeten doen. Niemand verloor, met 6,5 - 1,5, we staan nu zelfs 3e van onder. Hans op 1. stond goed, en snoerde de sterke Arjo Arendse helemaal in. De stelling resulteerde alleen wel in ineengeschoven pionnen, wat niet echt gemakkelijk is. Bij 4 punten voor ons bood Hans remise aan, om de winst veilig te stellen. Als hij doorgespeeld zou hebben, denk ik wel dat hij zou winnen, maar het teambelang gaat voor. Bas op 2 leek in de opening al beslissend voordeel te halen. Zijn tegenstander speelde wat onsamenhangend, en kreeg al snel een zwakke zwarte pion in zijn eigen centrum. Bas echter opende te snel de stelling, en merkte, dat zijn tegenstander goed kan schaken. Remise. Richard op 3 speelde weer zijn Leeuw, en zette al vlot een pion op h7. Na langdurig "melken" gaf zijn tegenstander eindelijk op. Martin op 4 won vanuit de opening met goed spel. Het duurde wel lang, maar hij gaf eindelijk eens niets weg. Herman's eigen relaas: Mijn tegenstander, een sympathieke Vlaming met een ELO van ruim 100 punten meer als ikzelf heb, zette mij een Caro Kan opening voor.