Op dinsdagmiddag 27 oktober even over vieren is Ben Snethorst overleden aan de gevolgen van een spierziekte.

Ben was in 1993 al lid van onze club en speelde toen mee in het roemruchte team dat kampioen van Zeeland werd en naar de 3e klasse van de KNSB promoveerde, waarin het een jaar meespeelde. Door zijn drukke werkzaamheden als bedrijfsleider van de Blauwe Keet (nu De Wok bij Oosterland) en later bij Port Greve was Ben gedwongen zijn lidmaatschap op te geven. Vanaf 2010 speelde hij weer mee met het Open Snelschaak-kampioenschap van Schouwen-Duiveland en werd in 2012 weer lid van de club.

In zijn eerste seizoen kon hij niet vaak meespelen, maar daarna ontpopte Ben zich tot een sterke en gemotiveerde schaker. Hij speelde zijn partijen op het scherpst van de snede en bleef zich verbeteren. Hij bereikte zijn hoogste klassering in de clubcompetitie in 2018 toen hij tweede werd, na lange tijd favoriet voor de titel geweest te zijn.

Ook buiten de club schaakte Ben veel. Samen met hem ben ik (Martin Krijger) naar meerdere toernooien in het land geweest, vaak ook weekendtoernooien. We schaakten dan met volle inzet en fanatiek en hadden veel plezier. Ook deden we samen een aantal keren mee met het HZ toernooi in Vlissingen in augustus en het Zeeuws kampioenschap rond Pinksteren in Oost-Souburg.

In de zomer van 2017 merkte Ben dat er iets mis was, hij leek een soortgelijke aandoening te hebben als zijn vrouw Nicole, die ernstige spierproblemen had. Het bleek inderdaad zo te zijn. Nicole overleed niet lang daarna en Ben kreeg steeds meer last van de ziekte, een vorm van ALS.

Ben woonde de laatste jaren in Krabbendijke, en ondernam ondanks zijn toenemende problemen nog van alles. Zo speelde hij in een toernooi in Limburg, wat hij achteraf toch wel te zwaar vond. Ook ging hij met zijn dochters naar muziekoptredens, zoals We Will Rock You, in Den Haag, in zijn rolstoel.

Ben moest vanwege zijn toenemende afhankelijkheid van zorg in juli 2020 verhuizen naar een zorgcentrum, in Rotterdam.  Hij bleef altijd nog veel schaken via internet, soms wel veertig partijen tegelijk, en sterk ook, ijn rating op chess.com schommelde rond de 2000!

Jac en ik zijn op donderdagmiddag 22 oktober afscheid wezen nemen van Ben, één dag voor zijn zestigste verjaardag. Het werden een paar bijzondere en mooie uren. Ben, aan de beademing, haalde met schitterende ogen volop herinneringen op en stond er zelfs op nog één keer samen een wijntje te drinken. Zijn oudste dochter Odette was er ook bij. Rond vijf uur namen we afscheid voor de laatste keer. Een moeilijk maar ook bijzonder moment. We missen Ben.