Het begint spannend te worden in de interne competitie . Veel kanshebbers speelden tegen elkaar wat leuke partijen tot gevolg had. Winnaar van de avond was Kees van den Nieuwendijk die won waar zijn grootste concurrenten remiseerden.
Sjaak Spiegels viel de koppositie van Martin Krijger aan met een voor Krijger onbekende opening. Spiegels kwam al snel beter te staan maar ging in zijn enthousiasme te snel met zijn dame op de vijandelijke koning af. Krijger kon het net keepen en kwam beter te staan. In een moeilijke stelling produceerde Spiegels toen een verassende zet. Krijger dacht twaalf minuten na en zag toen tot zijn schrik dat hij nog geen twee minuten bedenktijd over had en reageerde met de verkeerde zet. Spiegels won een toren maar zijn dame stond geïsoleerd. Met een alles of niets aanval forceerde Krijger toen een gevaarlijke doorbraak naar Spiegels’ koning die net niet mat ging. Het uiteindelijke resultaat van deze mooie partij was remise door herhaling van zetten.
De achtervolgers Marnix den Boer en Ben Snethorst konden niet profiteren van bovenstaande remise. Na enkele schermutselingen in de opening kwam Den Boer met een sterke paarvork waarmee hij twee stukken tegelijk aanviel. Snethorst dacht voor zijn doen ongebruikelijk lang na voordat hij de goede voortzetting vond. Ondanks een betere stelling voor Den Boer werd het toch remise.
Het zag er eerst naar uit dat ook Kees van den Nieuwendijk niet kon profiteren van bovenstaande remises. Kees Bimmel met wit speelde het Morra gambiet waarbij hij een pion offerde en er een sterke aanval voor terug kreeg. Van den Nieuwendijk kende het gambiet niet en leek onder de druk te bezwijken. Maar telkens weer wist hij de goede voortzetting te vinden. In het eindspel gaf die ene pion de doorslag en marcheerde op naar promotie. Bimmel kon die pion alleen stoppen door er een stuk voor de geven maar dat verloor ook.
Piet de Vreede kreeg een sterk centrum omdat Peter de Vrieze bij een afruil verkeerd terugnam. Met deze stoere basis trok De Vreede ten aanval en veroverde een toren en een pion tegen een paard. Dit was de genadeslag voor de zwarte stelling en De Vrieze gaf op.
Fokko Baakman kwam zo goed uit de opening dat hij er een beetje zorgeloos van werd. Dit gaf Dick Doeswijk gelegenheid terug te komen met een schep offensief wat hem een stuk opleverde. Baakman hield wel twee vrijpionnen in het centrum over die naarmate ze gezamenlijk verder opmarcheerden naar promotie steeds diepere rimpels in Doeswijks voorhoofd veroorzaakten. Uiteindelijk was promotie niet te voorkomen en gaf Doeswijk op.
Eric Bouman en Erik de Vrieze gaven elkaar geen duimbreed toe maar Bouman kreeg wel langzamerhand overwicht. Naarmate de partij vorderde bleef er steeds minder materiaal over en stelde Bouman, met in het achterhoofd de reputatie van zijn tegenstander in open stellingen, remise voor. De Vrieze nam het graag aan want hij op zijn beurt zag het komende toreneindspel niet zitten.
Jan Heiligers forceerde met bruut geweld een opening in de koningsstelling van Pieter-Jan van Strien. Maar had daarna niet genoeg stukken meer over om het gapende gat binnen te vallen. Van Strien was toen aan de beurt en snoerde langzaam maar heel zeker de stelling van Heiligers in. Deze zag er geen gat meer in en gaf op.
Voordat Teun Brouwer goed en wel in de partij zat was hij al twee pionnen kwijt tegen Jac Weeland, en even later kwam er nog een bij. Brouwer ging er eens goed voor zitten en ruilde een toren voor een paard en een loper wat hem aardig spel opleverde. Weeland formeerde toen een aanval met zijn overmacht aan pionnen. Het leek dat Brouwer tegenkansen kreeg met zijn lichte stukken maar in het heetst van de strijd overzag hij dat Weeland altijd meerdere dreigingen heeft. Mat in één was de mokerslag die Brouwer niet had zien aankomen.
Paul Greefhorst blunderde al op de vijfde zet een paard weg aan Wim van de Waarsenburg. Extra gemotiveerd wist hij in het middenspel na een lange rokade druk te zetten op de zwarte stelling. Met verschillende röntgenaanvallen en aftrekaanvallen in het verschiet wist Greefhorst een doorbraak te forceren nadat Van de Waarsenburg een dekkende pion overbelastte. Greefhorsts aanval sloeg door waarna hij een toren voor kwam te staan en won.