Met zes man in een drietal auto’s trokken de schakers van het combinatieteam Zie Scherpe Combinatie naar Terneuzen om het restant van de wedstrijd tussen Zie Scherpe Combinatie en Scheldeschaak te spelen. De borden drie en vier tussen Sjaak Spiegels en Gerard de Winter respectievelijk Martin Krijger en Kees Freeke waren vooruit gespeeld en beide partijen waren in remise geëindigd. Vooraf waren er twee voorspellingen wat de opstelling van de overige zes Zeeuws-Vlamingen betrof. Of er zouden wat super-rating-subs opgetrommeld zijn, of er zou gebruik worden gemaakt van een tactische opstelling. Bij aankomst bleken er geen super-rating-subs aanwezig te zijn. Bij het zien van de opstelling bleek deze inderdaad tactisch te zijn. Zodoende hadden we op de borden één en twee een fors ratingoverwicht, op het achtste bord het omgekeerde en waren de borden vijf tot en met zeven ELO-wijs aan elkaar gewaagd (waar we op de borden vijf en zeven iets onder deden). Op papier alle ingrediënten voor een spannende wedstrijd. En dat werd het dan ook.

Op het tweede bord wist Rick van de Breevaart zijn eerste zaterdag overwinning van dit seizoen te boeken. Nina de Putter die de avond daarvoor in Scherpenisse nog de enige winstpartij voor het A-team van Terneuzen in de avondcompetitie wist te boeken verloor in het middenspel een stuk, waar van de Breevaart wel raad mee wist (2-1 ZSC). Vader Peter de Putter, die de avond ervoor in een lange partij een remise mee nam uit Scherpenisse, scoort in het algemeen goed tegen de Tholenaren en wist op bord zes ook nu tegen wederom Bart Hertog het volle punt te pakken (2-2).

Op het eerste bord was er eerst geen vuiltje aan de lucht voor Hans Aangeenbrug. Met een licht stuk voorsprong tegen twee pionnen leek het een kwestie van tijd voordat Henry Flikweert hem zou feliciteren. Groot was de verbazing toen opeens de door Flikweert uitgesproken zin ‘ik bied remise aan’ door de ruimte klonk. Bij nadere inspectie van het bord bleek op dat moment de materiaalverhouding weer gelijk te zijn en was de verbazing omtrent die constatering groter dan die omtrent het remise-aanbod (welk aanbod dus zeker niet misplaatst was). Aangeenbrug speelde door en haalde op Carlseniaanse wijze het punt voor Zie Scherpe Combinatie binnen (3-2 ZSC). Hij handhaaft hiermee zijn 100% score en voert hiermee deze ranglijst aan in de hoofdklasse . Knap weerwerk van Flikweert (rating zegt niet alles), maar uiteindelijk zegt rating toch wel iets.

Toen de heren aan bord vijf beide opstonden en een vragende blik van de vervangende teamleider van ZSC met een duim naar beneden werd beantwoord door Arend Bandsma was de verbazing het grootst. Bandsma had na de opening tijdsvoordeel, ruimtevoordeel en positioneel voordeel. De hoogst gerate Scheldeschaker Jan Damen was echter voor geen gat te vangen en kwam opeens helemaal los. Alle stukken van Bandsma stonden op de foute velden en hij kon dan ook geen revanche nemen voor zijn verlies van drie weken eerder tegen diezelfde Damen (3-3).

Wat een waardeloze vervangende teamleider dat zijn verbazing veranderde van groot naar groter en grootst bij het waarnemen van bovenstaande zaken. Had hij dan niet wat vaker op de borden kunnen kijken om het verloop van de gehele wedstrijd te taxeren? Het is makkelijk om te schrijven dat dit allemaal letterlijk achter zijn rug gebeurde (wat overigens wel waar was door de borden- tafels en stoelenopstelling). Hoofdoorzaak hiervan was gewoon weer de bekende wederzijdse tijdnoodfase, waarin hij en Bart de Vogelaere verkeerde. Met twintig zetten gespeeld, beiden nog tien minuten op de klok voor twintig overige andere zetten in een interessante stelling met nog veel stukken op het bord geen tijd om een rondje te maken. De Vogelaere en Sebastiaan Koedoot besloten dat dit het ideale moment was om twee lijnen te openen. De Vogelaere was de eerste die ‘bezweek’ onder de tijddruk en bij het spelen van toren a8 naar a3 (op één van de geopende lijnen) overzag dat Koedoot via dame e2 naar b2+ (koning op g7) een vol licht stuk ging winnen. Toen kort daarna er nog een tweede licht stuk zou vallen kreeg de toch niet zo waardeloze vervangende teamleider de hand toegestoken van de immer sportieve de Vogelaere (4-3 ZSC).

Op dat moment was wel duidelijk dat Joost van Eenennaam op het achtste bord het niet ging redden tegen Rahul Hotwani. De hele partij draaide om de penning op de dame van de ZSC-er. Uiteindelijk kostte dit de Tholenaar een pion. In een eindspel met beide vier pionnen op de koningsvleugel en twee tegen één pion op de andere vleugel zou de loper van Hotwani meer waard gaan zijn dan het paard van van Eenennaam. De loper hoefde dit niet meer te gaan bewijzen, omdat van Eenennaam op zet 39 met een snel wegtikkende klok besloot om via een paard manoeuvre de beide ver opgerukte vijandelijke pionnen op de damevleugel op te gaan eten. Deze tempi gaven Hotwani de kans om met zijn koning binnen te vallen op de koningsvleugel en hier pion na pion te elimineren. Daarbij waren zijn witte pionnen ook verder opgerukt dan de zwarte isolani op de andere vleugel, welke vrijpion ook nog eens makkelijk geneutraliseerd zou kunnen worden door de loper (4-4). Verdienstelijk gespeeld door onze supersub, maar ook hier zegt rating uiteindelijk toch iets.

Uitgaande van de opstellingen vooraf op papier beloofde het spannend te worden. Gezien de totstandkoming van de (uiteindelijke) uitslag van 4-4 en vooral ook de wijze waarop (de “opofferingsborden” waren geenszins veegpartijen), was de wedstrijd ook spannend. Zou zo een middag anders gaan wanneer er met acht tegen acht wordt gespeeld? Zou zo een middag anders gaan wanneer er een soortgelijke regel wordt ingesteld omtrent opstellingen als in de avondcompetitie? Zou deze middag anders zijn gegaan wanneer de ontbrekende basisspelers Olaf van der Sloot (ZSC) en Johan de Meester (Scheldeschaak) erbij waren? Bottomline is dat dat eigenlijk allemaal niets uitmaakt: we hebben een spannende middag gehad en leuk geschaakt (grosso modo gesproken natuurlijk) en beide ploegen hebben wederom onderstreept dat alles mogelijk blijft in deze hoofdklasse (maar dan moet Landau 2 toch eens wedstrijdpunten gaan laten liggen  ).

Zes man in drie auto’s. Klinkt wellicht een beetje overdreven. En nee, het had niets te maken met de tolvrije zaterdag van de Westerscheldetunnel, hoewel dat laatste voor de clubkassen een welkome bijkomstigheid is. Het had alles te maken met andere plannen en andere bestemmingen. De uiteindelijke bestemming van Zie Scherpe Combinatie zal wel blijken na de gemeenschappelijke slotronde in Zierikzee. Na het gelijke spel tegen Middelburg, nipt verlies in Axel en ruime winst tegen Scheldeschaak nu dus ‘slechts’ een gelijk spel tegen Scheldeschaak, waardoor we gedeeld derde staan met Souburg 2, onze volgende uitdaging. Onverlet onze uiteindelijke positie op de ranglijst mag de competitieleider ons komend seizoen weer naar het zuiden indelen op een tolvrije zaterdag! Afhankelijk natuurlijk van de competitieopzet komend seizoen…