Martin Krijger stelde zich voorzichtig op in de Versnelde Draak, een specialiteit van Sjaak Spiegels. Het kostte hem veel tijd de verschillende dreigingen te pareren en Spiegels kreeg licht voordeel. Maar deze kon er verder niets mee en hij kwam met een zwakke centrumpion te zitten waar Krijger zijn aanval op richtte. Krijger kwam beter te staan en had geluk dat Spiegels een foutje in tijdnood niet benutte om alsnog een remisestelling te bereiken. De centrumpion ging verloren en een doorlopende vrijpion was voor Spiegels de reden op te geven.

Zoals te verwachten viel bracht de strijd tussen de twee “horsten”, superaanvallers Paul Greefhorst en Ben Snethorst, veel spektakel. Greefhorst had zich voorgenomen zijn opening eens degelijk op te zetten en kwam goed te staan. Hij overwoog een loperoffer op het altijd zwakke veld f7. Maar omdat Snethorst deze loper aanviel voelde hij zich gedwongen dit eerder dan gepland uit te voeren. Wat resulteerde in dameruil en een open stelling waarin Greefhorst het initiatief had en Snethorst zijn koning onveilig in het midden stond. Na een foutje van Snethorst was zijn stelling onhoudbaar en gaf hij op.

Peter de Vrieze had een probleem: zijn paard stond vast op de damevleugel. Om het vrij te maken speelde hij een pion op die Jac Weeland wel had kunnen nemen, maar hij durfde het niet aan. Uiteindelijk, met een pluspion voor De Vrieze werd het remise.

Piet de Vreede bestormde na de opening de vijandelijke koningsvleugel. Pieter-Jan van Strien zette alle zeilen bij maar De Vreeede stoomde brutaal door als Michiel de Ruyter bij Chatham. Hij brak het taaie verzet en kon de buit triomfantelijk mee naar huis nemen.

Rene slaagde erin Marnix zijn centrumpionnen te ontfutselen. Daarna consolideerde hij de stelling en leek er goed voor te staan. Maar het Marnix weet je het nooit. Toen Rene hem even teveel ruimte gaf toverde Marnix meerdere combinaties op het bord die hem alsnog de winst brachten.

De partij tussen John en Fokko ging aanvankelijk gelijk op. Na dameruil kreeg Fokko een sterke centrumpion die Johan alleen nog door een toren te geven kon afstoppen. En dat kostte hem uiteindelijk de partij.

In een rustig damepion opening slaagde Erik Bouman erin een aanval op de koningsstelling van Chris van Eldik op te zetten. Hij bleef de druk opvoeren wat op de 42e zet leidde tot dameverlies voor Van Eldik, die daarna opgaf.

Teun Brouwer houdt het graag overzichtelijk. Nu ook. In zijn partij tegen Marco Vieveen werden al ras meerdere stukken geruild, wat tot een bijna onvermijdelijke remise leidde.

De partij tussen Kees Bimmel en Frans Nijman ging heel lang gelijk op. Nijman besloot niet te rokeren hetgeen zijn ontwikkeling niet ten goede kwam. Uiteindelijk lukte het Bimmel om een gaatje te vinden in de sterke verdediging van Nijman. Hij won een pion en kon met verdubbelde torens een aanval opzetten op de koningsvleugel. Dit resulteerde in 2 vrijpionnen.Promotie was niet meer te voorkomen. Nijman gaf op.

Nadat de stelling bij Erik de Vrieze-Jan Heiligers lange tijd gelijk opging ontstond langzaam aan een aanval als een vloedgolf van de witspeler. Het kostte de zwartspeler veel tijd en met nog slechts vier minuten op de klok gaf hij op.