Sjaak Spiegels antwoordde op de opening van Martin Krijger enigszins verrassend met de Najdorf. Beide spelers ontwikkelden voorzichtig, iedere te aanvallende zet zou de tegenstander ruimte bieden voor een scherpe tegenaanval. Krijger had iets meer ruimte en het werd voor Spiegels steeds moeilijker goede zetten te vinden. In plaats van veilig te rokeren zette hij toen de aanval in op Krijger’s koningsvleugel. Dit bleek geen goed idee. Krijger kon een tegenaanval inzetten die de koning van Spiegels ernstig in verlegenheid zou kunnen brengen. Zou, want Krijger zag de uiteindelijke genadeslag over het hoofd. Zijn aanval stierf in schoonheid en Spiegels sloeg uiteindelijk toch genadeloos toe: De koning van Krijger ging mat achter de paaltjes.
Jac Weeland opende weer met zijn favoriet b4, een opening die bij hem garant staat voor gecompliceerde combinaties. Bij een scherpe aanval die Weeland vijf zetten diep had doorgerekend bleek zijn tegenstander Kees van den Nieuwendijk iets nauwkeuriger te werk te zijn gegaan. Uiteindelijk bleek de plek waar Weeland’s dame zou komen om een mokerslag uit te delen bezet door een vijandig paard. Dit kostte Weeland een kwaliteit plus een pion. Hij probeerde nog wel de vrijgekomen lijnen met zijn lopers te benutten, maar Van den Nieuwendijk gaf geen krimp en speelde rustig door naar winst.
Mark van Rooten heeft nog niet één keer remise gespeeld. Ook nu weer speelde hij compromisloos en had geluk dat Ben Snethorst een pionnetje weggaf. Van Rooten bouwde het voordeeltje bekwaam uit naar winst.
Paul Greefhorst kwam wat sterker uit de opening, maar zijn stelling verslechterde op de 14e zet toen hij zijn dame aan de kant zette. Kees Bimmel pakte na een schaakje Pauls pion op b2, wat Paul eerst wel leuk vond omdat hij dacht deze dame te kunnen insluiten. Kees, onbewust van dat gevaar, viel met zijn paard Pauls dame aan en sloeg daarmee tegelijk de cruciale pion voor het insluiten van zijn dame. Kees kon met drie pionnen winst deze exercitie afsluiten en met dat voordeel kon hij vervolgens rustig te partij naar zich toetrekken: 0-1.
Piet de Vreede en Peter de Vrieze kwamen vrijwel gelijk uit de opening. Toen het moment van afruilen was aangebroken pikte Peter een pionnetje mee waardoor zijn stelling wat minder gesloten werd. Piet rook zijn kans en kon op die open lijn een toren winnen tegen een loper. Het ingewikkelde eindspel dat vervolgens ontstond mondde in een verzoenende remise uit.
Frans Nijman verloor één pion in de opening aan Fokko Baakman. In het eindspel gaf die ene pion Fokko voldoende ruimte om drie pionnen tot promotiekandidaat op te schuiven. Dit was Frans iets te veel en hij gaf op.
Filix Schillings speelde een goede partij tegen Teun Brouwer en kreeg pionnen op de 6e en 7e rij. Hij verzuimde dit uit te buiten (door bijvoorbeeld een paardoffer dat promotie mogelijk zou maken), waarna Teun het spel toch weer in handen kreeg en uiteindelijk beter kwam te staan.
Erik de Vrieze offerde al snel een loper tegen twee pionnen van Jan Heiligers. Jan zette hierna een aanval op maar moest met teveel stukken toch weer terug naar achteren. Jan bracht Erik toch nog in het nauw maar na een verkeerde torenzet van Jan volgde een lawine van stukken die het bord afvlogen. Hierna stond Erik stukken beter en gaf Jan op.
Pieter Jan van Strien kon profiteren van enkele zwakke zetten van Eric Bouman en kwam sterk te staan in het middenspel. Pieter Jan maakt echter een fout waarna Eric zijn pion kon laten promoveren en de winst mee naar huis kon nemen.
Wim van de Waarsenburg had een gelukje tegen Dick Doeswijk en kon met een narrow escape de winst pakken.