Omdat Zierikzee A een teamwedstrijd vooruit speelde werden in de huishoudelijke schaakcompetitie slechts tien wedstrijden gespeeld. Het A-team, waarin de top-vier van de ranglijst speelde, won overtuigend. In de strijd om de vijfde plaats op de ranglijst eindigde onbeslist.
Sjaak Spiegels speelde op het eerste bord van het A-team met zwart tegen Jan Coppoolse. Spiegels offerde in de opening een pion voor actief spel op de damevleugel. De torens en de dame namen de pionnen op damevleugel onder vuur. De witspeler probeerde actief te worden in het centrum, maar dit verzandde al snel. Toen Spiegels zijn paard diep in de verdediging van de tegenstander kon plaatsen, werd wit teruggedrongen. Helaas miste zwart hier de winnende voortzetting. Wit sloeg nog een pion, maar moest toezien hoe de zwarte dame op de witte koning afging. De koning vluchtte naar de verkeerde kant en ging spoedig mat. Op het derde bord ging het ook goed. Teamleider Kees Bimmel speelde dezelfde opening als Sjaak Spiegels: het Benkö gambiet waar zwart een pion offert voor een stevige aanval. Ook hier liep het gesmeerd; Bimmel speelde overtuigend zijn initiatief uit en won met een mooie combinatie. Aan bord twee kwam Martin Krijger niet echt goed uit de opening en moest hard werken om niet al snel te verliezen. Uiteindelijk lukt dit en hij kwam zowaar beter te staan. Hij bood echter remise aan om de winst voor het team veilig te stellen. Ben Snethorst kwam een kwartiertje te laat achter het bord maar dat belette hem niet met een stevig offensief de zwartspeler onder druk te zetten. Het duurde wel lang, maar uiteindelijk kon hij met zijn winst de eindstand op 3,5-0,5 brengen. Souburg-C verdween teleurgesteld in de Zierikzeese nacht…
Marnix den Boer ruilde een toren voor een loper en een paard maar zijn koning kwam hierdoor slecht te staan. Tegenstander Henny de Jonge drong aan en blokkeerde velden voor loper en paard van Den Boer. De tijd begon steeds meer te dringen en Den Boer nam wijselijk het remiseaanbod van De Jonge aan.
Jac Weeland opende zoals met wit gebruikelijk met “De Orang Oetan”. Een speelwijze die er een beetje raar uitziet maar in feite zeer agressief is. René van Rikxoort antwoordde met een paar ongebruikelijke zetten waarvoor Weeland aardig wat tijd nodig had. Hierdoor moed gevat bracht Van Rikxoort al snel zijn dame in het spel, en dat gaf Weeland gelegenheid door telkens de dame aan te vallen zijn stelling snel te kunnen ontwikkelen. Toen Van Rikxoort ook zijn dame nog liet pennen op zijn koning gaf hij op.
Erik de Vrieze zag in het middenspel zijn kans schoon voor een mooie aanval, maar verloor hierbij een loper. Daarna zette hij de hakken in het zand en was er voor beiden geen doorkomen meer aan. Toen de beter staande Piet de Vreede in tijdnood kwam stelde hij remise voor wat De Vrieze dankbaar accepteerde.
Jan Heiligers verloor op de tweede zet een pion en op de derde zet zijn dame. Chris van Eldik laat zich zulke geschenken niet meer ontnemen en won resoluut.
Hans Baris raakte al snel een pion kwijt en besloot toen alles of niets te spelen. Hij gaf een loper voor drie pionnen en kwam op winst te staan, hij zag alleen niet direct hoe het moest. Intussen hergroepeerde Peter de Vrieze zijn stukken rond zijn bedreigde koning. Baris ging gewoon door op de ingeslagen weg en offerde nog een toren tegen een loper. Het was heldhaftig maar mocht niet baten, enkele zetten later gaf hij op.
Hans Aangeenbrug speelde voor het eerst mee in deze competitie en opende verrassend met de e-pion. Toen de met zwart spelende Marco Vieveen een paar zetten later zijn dame te vroeg in het spel bracht greep Aangeenbrug dit aan om een grote ontwikkelingsvoorsprong te krijgen. Aangeenbrug won al snel een pion en toen hij ook nog een paard ver in de zwarte stelling posteerde was de partij al snel beslist.
Frans Jansen dacht een bedreigd paard met zijn dame te kunnen dekken, maar dit verergerde zijn probleem alleen maar. Paul Greefhorst greep het buitenkansje en voerde het resterende eindspel vakkundig naar winst