Oud-voorzitter en erelid Johan Hoogstrate won zijn alweer vierde partij op rij. Met zwart bouwde hij een sterke veste, en liet alleen zijn dame frivool rondzwerven bij de vijandelijke stelling. Witspeler Dick Doeswijk reageerde getergd. Met listige zetten joeg hij de dame terug in haar eigen stelling. Toen hij dit bereikt had, ging hij vol door met zijn aanval, gesteund door een betere ontwikkeling. Hoogstrate liet het over zich heenkomen, en verloor zijn dame tegen twee lopers. Doeswijk speelde sterk door, maar op het moment dat hij dacht de winst binnen te slepen sloeg Hoogstrate toch nog toe, en pakte de dame en nog een toren van Doeswijk. Een moordpartij, glimlachte Hoogstrate. Het was meer een sluipmoordpartij…
Ook Pang Yuen wist tegen zijn opponent Peter Verkaart een flinke voorsprong van twee stukken en een toren op te bouwen, ook Yuen dacht de partij makkelijk af te kunnen maken en zag een venijnige matdreiging over het hoofd: ook 0-1.
Bas van de Graaf kwam goed uit de opening, en spleet met zijn zware stukken de stelling van Peter de Vrieze in tweeën. De partij eindigde in een mooi mat voor Van de Graaf. Herman Jukkenekke verdedigde zich wat moeizaam, en kwam vanaf de zevende in het nadeel tegen Martin Krijger. Krijger bouwde een sterke aanval op, die uiteindelijk winst opleverde.
Veel gelijkmatiger verliep de partij tussen Linda Greefhorst en Chris van Eldik, deze partij is te beschrijven met één woord: ruilbeurs; het eindspel met dame en 7 pionnen bracht geen openingen en beide spelers spraken remise af.
Remise was ook de uitslag van de partij tussen Alexander en Paul Greefhorst. In een partij die zeer gelijkmatig opliep kon Paul in het eindspel een pion voorkomen, maar Alexanders koning stond een stuk veiliger en een remise was de meeste logische uitkomst. Sjaak Spiegels kwam tegen John van Dalsen twee stukken en vier pionnen voor. In het eindspel dat dus eigenlijk al gewonnen was voor Spiegels kon Van Dalsen een promotie niet voorkomen en gaf op.
Teun Brouwer zag over het hoofd dat Piet de Vreede met zijn toren op de zevende rij een pion kon pakken en daar niet weg te jagen was. De Vreede profiteerde hiervan en wist deze toren samen met zijn andere toren te ruilen tegen een stuk en een dame. Erik Nieuwlands en Jan Heiligers speelden een partij die zeer gelijk op ging en eindigde in een eindspel met twee torens. Nieuwlands maakte na een schaakje de fout de verkeerde kant op te lopen met zijn koning en gaf op toen hij zag dat de matvoering voor Heiligers een koud kunstje zou zijn. René van Rikxoort kwam in de opening wat in de verdrukking, en dacht lucht te krijgen door de gedurfde lange rokade toe te passen. Die lucht kreeg zijn koning inderdaad. Als aangetrokken door een magneet stormde de witte legermacht van Frans Jansen richting vijandelijke koning en sloopte de stelling eromheen. Van Rikxoort probeerde met een dame-toren aanval op de witte koning het tij te keren, maar zijn koning ging helemaal alleen mat, omringd door witte stukken.