Op geraffineerde wijze combineerde Van de Graaf de kleine voordeeltjes die hij had, en wist langzaam maar zeker de vijandelijke veste steeds meer in te snoeren. Toen hij dan ook nog met twee verbonden vrijpionnen oprukte naar de overkant, was de strijd beslist.

De op de tweede plaats staande Martin Krijger bleef in de achtervolging door een moeizame zege op de stug verdedigende John van Dalsen. Sjaak Spiegels won in een voor beide spelers onbekende Sveznikov-Siciliaan. Een scherpe speelwijze, waarin zwartspeler Kees Bimmel te voortvarend de damevleugel van Spiegels aanpakte. De hierbij ontstane gaten in zijn eigen stelling werden hem fataal.

Herman Jukkenekke rukte op naar de vierde plaats door een overwinning op Paul Greefhorst. De met zwart spelende Greefhorst blokkeerde in de opening zijn eigen stukken, waarna Jukkenekke met doorbraak, eens geadviseerd door ex-wereldkampioen Gary Kasparov, een winststelling forceerde.

Jeugdspeler Alexander Greefhorst wist van Johan Hoogstrate te winnen. Leuk detail is, dat Hoogstrate zijn dame verspeelde, terwijl juist hij bekend staat als iemand, die jonge spelers erop wijst, voorzichtig met hun dame om te gaan.

Jan Heiligers kwam al snel een stuk achter tegen Peter de Vrieze. Enkele zetten later dacht hij op listige wijze een paard terug te winnen, maar De Vrieze had nog verder gerekend, en won er nog een stuk bij. Jos Maaskant speelde een buitengewoon sterke partij. Met twee machtige paarden in het centrum kon Stoffel Stoel zijn koning niet meer goed verdedigd worden, en al snel moest Stoel de vlag strijken.