De partijen om het kampioenschap duurden lang, tot middernacht. Kees van den Nieuwendijk kwam beter uit de opening en kwam een pion voor waarbij hij de stelling van Spiegels onder druk zette. Marnix den Boer offerde juist een pion in ruil voor aanhoudende druk op de minder goed ontwikkelde stelling van Krijger. Deze kon de zware druk maar net weerstaan en dacht na de 24e zet uit de problemen te zijn. Maar maakte juist toen een fout en zag een paar pionnen van zijn kleur in de doos verdwijnen. Den Boer speelde vervolgens de partij degelijk naar winst.
Alle aandacht was toen gericht op het bord ernaast waar Spiegels intussen het tij had weten te keren en iets beter stond. Maar hij nam genoegen met remise en kon zich laten feliciteren als kampioen van het turbulente seizoen ‘21-‘22, dat van half november tot eind januari onderbroken werd door een corona-lockdown.
Spiegels, die nu zijn zesde titel behaalde, is de terechte kampioen. In de vroege jaren ’80 was hij jeugdlid op de club en keerde in 2002 als senior terug waarna hij zich al snel aansloot bij de top. Hij verloor dit seizoen slechts 2 partijen, tegen Krijger en Den Boer, remiseerde 7 keer en won 12 partijen. Hij is veruit de meest stabiele speler van de club en heeft de hoogste score in het team.
Van den Nieuwendijk restte een derde plaats ondanks zijn vaak sterke spel. Tegen Spiegels scoorde hij slechts 2 uit 6, maar tegen Krijger 2 uit 3.
Marnix den Boer is met Van den Nieuwendijk degene die het kampioenschap besliste. Hij heeft tegen Spiegels de beste score (2 uit 3) en ontnam Martin Krijger in de laatste ronde zijn titelkans en moet zich eigenlijk afvragen waarom hij niet hoger eindigde dan de vierde plaats.
Michel Melkert eindigde als debutant verdiend op de 5e plaats en zal evenals De Boer volgend jaar een serieuze bedreiging zijn voor de tot nu toe bijna traditionele top-drie.
Jac Weeland eigende zich de zesde plaats toe met veel overtuiging. Deze pure aanvalsspeler speelde de loperopening. Een simpele naam voor toch wel een flitsend systeem. In slechts 11 zetten dwong hij de andere pure aanvalsspeler Paul Greefhorst tot overgave.
Debutante Laura Melkert zag haar fraaie eindsprint (3,5 uit 4) bekroond met een mooie 13e plek. In de laatste partij werd zij door Marco Vieveen onder grote druk gezet en verloor een paard tegen twee pionnen. Maar met een soort van Houdini-act wist zij juist met deze twee pionnen de winst binnen te halen.
Hier onder de persoonlijke verslagen
Kees zou bij winst op Sjaak en verlies van Martin Krijger gelijk kunnen komen met deze twee spelers. Deze laatste partij was er dus een die er nog toe deed. Van den Nieuwendijk speelde zijn opening vlot en Spiegels probeerde het witte centrum aan te vallen en hier overwicht te krijgen. Wit doorzag dit plan en sloeg op het juiste moment een pion. Spiegels kwam in de verdrukking en zwart speelde een mooie combinatie waarmee hij een pion voorkwam en een betere stelling had. Spiegels moest met tegenzin de dames afruilen om onder de druk uit te komen. Hij schakelde toen maar over op het remise plan, namelijk torens afruilen en dan allebei een loper overhouden die beide op een andere kleur staan. Dit is meestal een remise stelling. Van den Nieuwendijk ging deze afruil uit de weg en ging voor de winst. Echter vergat hij zijn damevleugel in de gaten te houden. Met een juist getimede aanval won zwart zijn pion terug en creëerde een vrijpion. Nu had Spiegels de betere kansen op winst maar toen hij Martin Krijger naast zich hoorde opgeven, bood hij remise aan. Voor van den Nieuwendijk was er ook niets meer te halen en hij accepteerde het aanbod.
In de laatste ronde van de huishoudelijke competitie mochten Tim Fierens (wit) en Michel Melkert (zwart) tegenover elkaar plaatsnemen. Na een gemoedelijke opening zag Fierens een paard-vork van Melkert over het hoofd. Hierdoor leek hij een loper, of anders een toren, te gaan verliezen. Gelukkig voor hem kon hij met een dame-zet het rovende paard terugveroveren. De schade voor Fierens bleef hierdoor beperkt tot een enkele pion. Gedurende de rest van de partij verdedigde Fierens zich solide, waardoor Melkert zijn voordeel niet verder kon uitbuiten. Uiteindelijk verzandde de partij in een eindspel met ongelijke lopers en kwamen de spelers remise overeen.
Na een rustige stellingopbouw opende Frans Nijman met zwart de aanval op de centrum pion van de Vrieze, waarna van Peter De Vrieze de witte loper op g5 verloren ging door de zwarte toren. Deze werd opgejaagd en klem gezet op h6 waarna ook dezwarte loper en koning geheel geisoleerd in de hoek stonden. Daarna kon wit wat pionnen slaan en voor promotie naar dame gaan wat zwart moest oplossen door zijn loper te offeren . Met een pion voorsprong en een verkeerde torenzet van Nijman kon de Vrieze alsnog de winst naar zich toetrekken.
Na 1. e4..e5, 2. Lc4..Lc5, 3. d4..exd4 sloeg Jac met de loper de pion op f7. Paul rekende van alles door, behalve 4...Kxf7 5. Dh5 met schaak en de loper op c5 valt net zo hard als de hele verdediging op de koningsvleugel. Paul probeerde de gaten weer te dichten maar kwam na de 12 zet tot de conclusie dat dit neerkwam op dweilen met de kraan open en gaf op.
Frans Jansen opende met e4 en het antwoord van Fokko was e5. Zo werd er eerst ontwikkeld. Op de negende zet kwam er een afruil waarbij Frans een paard offerde tegen een pion om een opening te krijgen en zo een aanval in te zetten. Fokko verdedigde zich goed en ondanks de druk kwam Frans er niet door. Door afruil kwam Frans met een pionnen meerderheid in het eindspel . Maar Fokko had nog dat stuk voorsprong in de vorm van een loper. Met de koning ging Fokko toen op pionnen jacht en kon Frans promotie van pionnen niet meer tegen houden. Na een spannende partij gaf Frans op.