In de zesde ronde van de competitie van Schaakvereniging Zierikzee nam Sjaak Spiegels de koppositie over door zelf Mark van Rooten van zich af te schudden terwijl Kees van den Nieuwendijk niet speelde en Jac Weeland en Kim Fierens onderling remise overeen kwamen. De man om in de gaten te houden is Erik de Vrieze. Vorig seizoen stond hij lang in de kopgroep die hij pas verliet toen hij voor langere tijd op vakantie ging. Nu is hij weer in vorm en is beslist een gegadigde voor een topklassering. Als hij niet weer op vakantie gaat…
Dick Doeswijk en Erik de Vrieze maakten er een strategisch prachtig stukje schuiven van. De Vrieze hanteerde met zwart vanaf het begin wel een wat aanvallendere stijl daar waar Doeswijk zich vooral bezighield met defensieve taken. Al vrij snel sneuvelde een witte centrumpion, en kon De Vrieze zijn beide torens op de d-lijn positioneren. Dit gaf hem een sterk overwicht, omdat Doeswijk's zware stukken toch vooral opgesloten stonden. Maar Doeswijk verdedigde zo bekwaam, dat het De Vrieze veel moeite kostte een definitieve doorbraak te forceren. Het strategisch geschuif ging verder omdat De Vrieze een paard terug trok in plaats van zijn voorste toren vooruit schoof. Uiteindelijk belandden beiden na wat afruilen in een twee toreneindspel, met die van De Vrieze nog steeds gedubbeld en een pion extra. Die vrije e-pion zou de zwarte koning begeleiden naar promotie. Slechts een wit torenoffer zou dit kunnen voorkomen, maar omdat De Vrieze nog wat pionnen achter de hand had zou dit voor Doeswijk een kansloze missie worden en gaf op. Beide heren waren het na afloop eens dat het los van het resultaat een prachtige partij was.
Na een solide opening was Sjaak Spiegels bereid een pion te offeren op de konings vleugel. Mark van Rooten nam dit offer echter niet aan. Met nog bijna alle stukken op het bord kwam Van Rooten, een pion achter te staan. Dit door een kleine misrekening. Zijn dame werd geforceerd een paar velden terug te gaan om een ander stuk te verdedigen. Spiegels had nu een pion en positioneel voordeel. Met nog een rekenfout van wit kwam zijn koning behoorlijk bloot te staan. En verloor wit ook nog eens een paard. Nog stevig terug vechtend bleek het te vergeefs. De macht van zwart was groot en wit gaf op bij verlies van nog een loper wat het gevolg was van schaakblindheid. Na twee en een half uur strijden was het winst voor Sjaak Spiegels.
Jac Weeland speelde met wit tegen Tim Fierens de Schotse opening. Bij deze opening ontslaat er vaak een nogal open stelling, waarbij wit qua terrein de overhand kan krijgen. Dat was precies wat er in deze partij gebeurde. Weeland duwde zijn stukken hard naar voren en had duidelijk het initiatief in handen. Doordat Fierens echter solide verdedigde, kon Weeland geen concrete dreigingen creëren. Na het afruilen van de dames en nog wat andere stukken zag Weeland geen weg meer naar winst. Hierop accepteerde hij de remise die Fierens een paar zetten eerder had aangeboden.
Het lukte Peter de Vrieze de meestal zeer hechte verdediging van John van Dalsen open te breken. Op de 13e zet lanceerde hij een centrumaanval waarna Van Dalsen door een verkeerde paardzet een pion verloor. Daar kwamen later nog twee pionnen bij. Toen deze pionnen op weg gingen voor promotie naar dame gaf Van Dalsen op.
Paul kwam iets beter uit de opening, na afruil van paard en loper tegen toren en pion raakte Fokko's koning wat uit positie en in het tempoverlies deze weer veilig te krijgen kon Paul een pion winnen. Fokko kreeg daarna wel het betere spel, en daarmee overwicht op Pauls koningsvleugel. Paul moest flink in de verdediging en deed dat niet goed genoeg, wat Fokko uiteindelijk een toren en loper opleverde. Kansloos verlies voor Paul die opgaf.
Marnix den Boer verraste Martin Krijger al snel door met zijn d-pion de e-pion van hem te slaan. Kannietgoedzijn, is wat Krijger direct dacht, maar omdat Den Boer eigenlijk maar zelden een fout maakt ging hij er eens goed over nadenken. En ja hoor, uiteindelijk concludeerde hij dat het goed was en dat hijzelf erg moest oppassen. Maar tot Krijger’s verbazing zette Den Boer verkeerd voort en verloor een stuk met verlies van de partij als gevolg. Bij latere analyse bleek dat Den Boer bij een goede voortzetting zelfs beter kwam te staan