Kees van de Nieuwendijk verdedigde zijn koppositie tegen Frans Jansen. Frans speelde zijn favoriete Kopec systeem. In dit systeem gaat de loper van f1 naar d3 om vervolgens op c2 te landen. Dit kost dus drie zetten. Door dit tempoverlies rokeerde hij te laat en in de afruil om het centrum gaf hij een loper voor een pion. Hij speelde nog even door, maar alle stukken stonden verkeerd en na 20 zetten was het over en uit.
Pieter-Jan van Strien zag Wim van de Waarsenburg veel beter uit de opening komen. Wim verschalkte een toren en Pieter-Jan zag weinig brood meer in de partij. Later wist Pieter-Jan een toren te winnen en de achterstand terug te brengen tot twee pionnen. Het geluk was helemaal aan zijn zijde toen Wim zijn laatste toren simpel weggaf en gelijk opgaf.
Chris van Eldik opende met wit tegen Marco Vieveen. Al vroeg in de partij liet Marco zijn paard insluiten. Dit werd direct afgestraft en het paard ging van het bord. Later ruilde Chris te snel de dames af waardoor een open strijd volgde. Toen Marco pionnen ging winnen gaf zijn tegenstander op.
Ben Snethorst speelde met wit tegen Sjaak Spiegels. Beide speelden de opening snel en volgens de theorie. Toen zwart zijn dame naar de wit koningsvleugel bracht wilde Ben niet kort rokeerde. Hij rokeerde daarom lang. Hier had hij zijn pionnen al ver opgespeeld waarop Sjaak probeerde een gat te creëren door zijn pionnen te ruilen. Ben hield zijn vleugel gesloten en na wat afruilen besloten beide tot remise.
De langste partij werd gespeeld door Marnix den Boer en Jac Weeland. In de opening offerde Jac een pion voor een snelle ontwikkeling. De met wit spelende Marnix misrekende zich later en ruilde zijn paard voor een pion. Daarna ging hij haastig op jacht naar de pionnen van zwart. In een stand van toren met drie pionnen voor wit tegen toren en paard voor zwart bod Jac remise aan. Wit dacht nog te kunnen winnen en speelde door. Later waren de torens geruild en won zwart nog een pion. Met paard tegen twee pionnen waren beide spelers er van overtuigd dat het remise was.