Coming-man Michel Melkert blijft aanhaken bij de top na een zwaarbevochten zege op Paul Greefhorst. Paul is lid sinds 2003, nadat zijn kinderen Alexander en Linda in de jeugd furore maakten. Paul maakte ook de website, waarop van alles terug is te vinden, en profileerde zich als een zeer creatieve schaker. Hij begon toen in 2003 met zes keer niet te winnen en eindigde dat seizoen als 25e. Daarna klom hij op tot gemiddeld rond de 13e plek. Zijn top was in 2011 toen Paul als 6e eindigde. Mogelijk mede gemotiveerd omdat zijn kinderen Alexander en Linda toen meespeelden. Paul zijn spel kenmerkt zich door bijna grenzeloos optimisme. We wil never surrender! (Churchill).
Aloys Kersten - Kees van den Nieuwendijk 1 - 0 Met zwart koos Van der Nieuwendijk tegen Kersten voor de Siciliaanse opening. De stelling werd al snel opengegooid en veel stukken werden afgeruild, waaronder ook de dames. Al gauw stond er een eindspel op het bord van toren en paard tegen toren en loper, met aan beide zijden een gelijk aantal pionnen. Voordeel voor Kersten was dat hij een sterk paard had en Van der Nieuwendijk een zwakke loper, immers al zijn pionnen stonden op de kleur van de loper. Na een aantal manoeuvres wist Kersten dit voordeel uit te buiten door de stelling van Van den Nieuwendijk binnen te dringen en 2 pionnen te veroveren. Voor Van der Nieuwendijk was er toen geen eer meer te behalen in deze partij en hij gaf zich dan ook gewonnen.
Martin Krijger – Marnix den Boer 1-0 Krijger legde al snel de zwarte loper van Den Boer het vuur na aan de schenen. Daarop besloot deze het stuk te offeren. Er kwam daarna een dreigend schaak met de zwarte dame, maar de aanval sloeg niet door. Krijger moest vervolgens nog enorm oppassen voor verrassend tegenspel maar dat lukte. Opde 45e zet gaf den Boer op.
Paul Greefhorst - Michel Melkert 0-1 Greefhorst koos voor een minder bekende lijn wat een interessante positie opleverde. Hierbij wist hij enorme druk op te bouwen in het centrum door een combinatie van paard, toren en dame die het hadden voorzien op de zwarte koning die nog niet gerokeerd was, en waarbij zwart de pion voorsprong die had hij opgebouwd probeerde te behouden. Een aantal scherpe zetten volgde waarbij stukken werden afgeruild en de zwarte koning veiligheid wist te vinden. Nadat vervolgens een aantal stukken werden afgeruild was het de witte koning die kwetsbaar in het centrum stond. Na een laatste schaak van zwart wat zou resulteren tot meer materiaalverlies voor wit feliciteerde Greefhorst zijn tegenstander.
Jac Weeland - Fokko Baakman 0 – 1
Na een aanvankelijk rustige opening wist Weeland toch een pion van Baakman te ontfutselen. Vervolgens dreiegde hij met sterke paarden in het centrum de zwarte stelling in te sluiten. Gaakman ging in de tegenaanval wat na een schaakje leidde tot een ruil van loper plus paard tegen toren plus pion. Tot dameruil kwam het niet maar Baakman hield wel een mooie dreiging naar Weeland’s koningsvleugel. Toen deed Weeland toch een paardzet, die hij eerder afgekeurd had. Hierop was Weeland gedwongen dameruil te accepteren waarna een voor Baakman iets beter eindspel overbleef. Toen Weeland even later zijn loper kwijtraakte door een penning gaf hij op.
John van Dalsen - Frans Jansen remise
Volgens Frans Jansen groef Van Dalsen zich in met de Zeeuwsche Takkenbosch Variant. Jansen kon er dus niet doorkomen… Van Dalsen verhinderde het spel van zijn tegenstander maar ook zijn eigen opbouw. Jansen werd er gek van en dacht bij de 18e zet aan remise of zelfmoord, maar ontdekte op zet toen (alle stukken nog op het bord) een mogelijk witte röntgen aanval op de eigen zwarte stelling, met pijnlijk verlies van paard ! , maaarrr dan ….brak de witte konings stelling open als een rijpe kokosnoot! De witte torens ongevaarlijk op hun hoeken hun koningin en koning nog knus te bed in de echtelijke sponde van het centrum, terwijl zwart gerokeerd en met dame, toren , paard en loper en een mooie linie van 4 zwarte pionnen aanviel ! Toen de kruitdampen waren opgetrokken en wit vrijwel zeker in 2 zetten mat zou gaan … gaf hij zijn paard voorsprong op, zwart moest nemen en …wits stelling was weer ongenaakbaar, na lang treuzelen - dus zwaar onder tijdsdruk - moest zwart het remiseaanbod van wit knarsetandend accepteren!